Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/161

From Wikisource
This page has been proofread.

cya, 1810 dzies. gruntu. Włościanie, 635 dusz, mają 118 dm., 1667 dzies. ziemi. Gleba ziemi rędzina i popielatka na pokładzie marglowym. Narzecze rusińskie. M. D. i A. Br.

Drozdów 1.) wś, pow turecki, gm. Wola Świniecka, par. Świnice. W 1827 r. było tu 22 dm. i 249 mk. Folw. D. lit. A. rozl. wynosi m. 360, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 228, łąk m. 95, pastw. m. 26, nieużytki i place m. 11. Bud. mur. 1, drewn. 7. Folw. D. lit. B. rozl. wynosi m. 105 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 91, łąk m. 5, nieużytki i place m. 9. Bud. drewn. 5. Nomenklatura D. powstała z rozdziału dóbr D. w r. 1879, przy której pozostawiono gruntu m. 163 dla sprzedaży częściowym nabywcom; liczą się tu wsie: D. osad 46, gruntu m. 269; wś Rogów osad 15, gruntu m. 34; od Kalisza w. 79, od Turku w. 38, od Dąbia w. 9, od Gostkowa w. 6, od drogi bitej w. 3, od Kutna w. 37, od rz. Warty w Uniejowie w. 12. 2.) D., wś, pow. konecki, gm. Blizin, par. Odrowąż. Liczy 8 dm., 54 mk. i 37 m. 3.) D., wś, pow. pińczowski, gm. i par. Sancygniów. 4.) D., ob. Drozdowo.

Drozdów, wieś nad Horyniem na 15 mili jego biegu, w XVI w. należała do dóbr monasteru drohobuskiego, którym władali książęta Ostrogscy. Dziś majętność prywatna, liczyła włościan 290 obojga płci w r. 1861.

Drozdów, przysiolek Krzątki.

Drozdowa, wś w gub. witebskiej.

Drozdowa Tyczka, przys. Krzątki.

Drozdowice 1.) (z Burgthalem), wieś, pow. gródecki, ciągnie się wzdłuż zachodniego brzegu stawu grodeckiego, którego większa część zowie się stawem drozdowieckim. Przez grunta tej z miasteczkiem Gródkiem prawie łączącej się wsi przechodzi kolej żelazna Karola Ludwika, idąc ze Lwowa do Gródka, i oddziela Drozdowice od przysiołka Burgthal, niemieckiej kolonii. Przestrzeń pos. więk.: roli or. 20, łąk i ogr. 18, pastw. 132: pos. mn.: roli or. 1060, łąk i ogr. 180, pastw. 145 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 301, gr. kat. 369, izrael. 13, razem 683. Należy do obudwu par. do Gródka, w którem to miasteczku jest stacya kolei żelaznej Karola Ludwika i stacya telegraficzna. W Burgthal jest szkoła niezorganizowana o 1 nauczycielu; tamże w Burgthal jest kasa pożyczkowa z kapitałem 1800 złr. Wlaściciel większej posiadłości Kalikst ks. Poniński. 2.) D., wieś, pow. przemyski, leży nad rzeką Wiar, oddalona o 9 kil. na południe od Przemyśla, o 6 kil. na płn. wschód od Niżankowic, o 4 kil. na płn. zach. od Miżyńca. Przestrzeń pos. więk.: roli or. 464, łąk i ogr. 80, pastwisk 48, lasu 118; pos. mn.: roli or. 644, łąk i ogr. 85, pastw. 83, lasu 35 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 3, gr. kat. 461, izrael. 143, razem 607. Należy do rzym. kat. parafii w Niżyńcu, gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu niżankowskiego. W roku 1647 dnia 23 lipca nadał był w Warszawie Władysław IV popostwo we wsi Drozdowicach starostwa przemyskiego popowi Iwanowi Baczyńskiemu i tegoż synom Piotrowi i Janowi, która to donacya na prośbę tychże popowiczów Baczyńskich do akt grodzkich przemyskich pod l. 375 str. 1243 wciągniętą została. D. mają szkołę etat. jednoklasową. Właściciel więk. pos. Adam ks. Lubomirski.

Drozdowiec, rum., pow. lipnowski, gm. Bobrowniki, par. Kikoł.

Drozdówka 1.), wś i folw., pow. nowomiński, gm. i par. Siennica; od Warszawy w. 50, od Mińska w. 16, droga bita przechodzi przez terrytoryum, od Siennicy w. 6, od rzeki Wisły w. 50. Rozl. folw. wynosi m. 382, a mianowicie: grunta orne i ogr. m. 215, łąk morg. 29, pastw. m. 5, wody m. 3, lasu m. 114, nieużytki i place m. 15. Bud. drewn. 12. Mlyn wodny. Gościniec zwany; struga bez nazwy, staw; wieś D. osad 3, gruntu m. 2. 2.) D., wś, pow. włodawski, gm. Uścimów, par. Ostrów. W 1827 r. było tu 24 dm., 169 mk.; obecnie liczy 24 dm., 326 mk. i 667 m. obszaru. Br. Ch.

Drozdówka, wś rząd. nad rz. Brażołką, pow. trocki, 1 okr. adm., gm. Jewije, o 6 w. od Trok; 4 dm., 25 mk. (1866). O 2 w. leży zaśc. rząd. t. n. Okrąg wiejski D. w gminie Jewie liczy w obrębie swym wsie: Drozdówka, Miciuny, Wiłuniszki, Iwanówka, Szmierdona, Łojciszki, Drozdówka, Kurkieliszki, Siejbutany, Kalekiemie; zaścianki: Miejryszki, Siejbutany, Wałakiszki.

Drozdowo 1.) górne i dolne, wś i folw. nad rz. Narwią, pow. łomżyński, gm. i par, Drozdowo. Odl. od Łomży 7 w., od Czyżewa w. 56. Liczy 3434 morg. obszaru. W 1827 r. było tu 17 dm. i 150 mk; obecnie 70 dm. i około 700 mk, Wieś ta przez lat kilkadziesiąt na D. górny i D. dolny podzielona, od lat kilku z powrotem do jednych rąk przeszła. Kościół tutejszy, erygowany przez Stanisława z Drozdowa w r. 1435, spalił się w r. 1737; odbudowany nanowo, spalił się powtórnie w r. 1818 i zastąpiony był przez tymczasową drewnianą kaplicę. Dopiero staraniem obecnego właściciela, Franciszka Lutosławskiego, w r. 1878 wykończony został kościół murowany w stylu romańskim, według planów budowniczego Witolda Lanci'ego. Majętność dworska D., obszerna włók nowop. sto, bogata w bujne nadnarwiańskie łąki, dobrą ziemię i zakonserwowane lasy, stanowi jeden z piękniejszych majątków ziemi łomżyńskiej. Obecny właściciel założył tu w r. 1864 mały browar z roczną produkcyą 2700 rs., w którym wyrabiane