Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/192

From Wikisource
This page has been proofread.

Gryżowę, Cytówkę, Wiewirżę, Dratwinię, Łapiszę, Twarkończę, Łuknę, Kirszniawę, Połonę, Taurupis, Giniawę i Łazdonę. Ma 130 w. dług., przy ujściu do Niemna pod Średnikami 20 sążni szeroka, głęb. od 1 do 9 stóp, dno płaskie, woda czysta, spławna tylko na wiosnę od Lidowian t. j. na 50-ej wiorście od źródła. W opisach niekiedy mylnie podają, iż D. wypływa z jez. szawelskiego.

Dubiszcza, wś, dawniej dworska, dziś włościańska, pow. święciański, 4 okr. adm., mk. 11, dm. 2 (1866).

Dubisze, zagrody włościańskie, pow. wieluński, gm. Kuźnica Grabowska, par. Kraszewice, leżą o 5 i pół mil od Wielunia na płn. zachód, mają 4 dm., 33 mk. W...r.

Dubiszki, folw., pow. wyłkowski, gm. Bartniki, parafia Kieturwłoki, ma 1 dom, 16 mieszkańców. Od Suwałk w. 59, od Wyłkowyszek w. 15, od drogi bitej w. 11, od Niemna w. 77. Rozl. wynosi m. 122 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 92, łąk m. 23, nieużytki i place m. 7, budowli mur. 1, drewnianych 4, płodozmian 5-polowy, pokłady torfu używanego na miejscowe potrzeby.

Dubiszki, zaść. dworski, pow. święciański, 3 okr. adm., mk. kat. 72, dm. 4 (1866), od m. pow. 16 w.

Dubiwski, potok, lewy dopływ Czeremoszą, ob. Rożen.

Dubki, ob. Dąbki.

Dubki, wś i st. p., gub. władymirska, pow. pokrowski, o 45 w. od Pokrowa.

Dubkowce, wś, pow. skałacki, nad Gniłą (dopływem Zbrucza), o 25 kil. na płd.-wsch. od Skałatu, o 6·8 kil. na płd. od st. poczt. i parafii rzym. kat. w Toustem. Par. kat. dek. skałackiego w miejscu. Dm. 83, mk. 453 (231 m., 222 k.), we wsi kasa pożyczkowa gminna z kapitałem 845 złotych; obacz Rasztowce. Lu. Dz.

Dublany, wś gminy rudomińskiej, pow. wileński, 6 okr. adm., mk. kat, 226, prawosł. 25, domów 14 (1866), od Wilna 16 w.

Dublany, 1.) (z Kranzbergiem), wieś, pow. samborski, nad potokiem Warytyną dopływem pobliskiej Bystrzycy, oddalona o 15 kil. na wschód od Sambora, o 7·5 kil. na północny-zachód od Łąki. Pomiędzy Dublanami a Kranzbergiem przechodzi kolej żelazna Naddniestrzańska, która ma tu swój dworzec nazwany D.-Krancberg (między Samborem a Dobrowlanami, o 45 kil. od Chyrowa). Przestrzeń: pos. więk. roli orn. 9, łąk i ogr. 87, past. 1, lasu 529; pos. mn. roli orn. 1989, łąk i ogr. 932, past. 543, lasu 12 m. Ludność: rzym. kat. 1495, gr. kat. 356, izrael. 74, razem 1925. Obiedwie parafie są w Dublanach. Pierwotna dotacya rzym. kat. parafii zaginęła, w roku 1586 nakazał Albert Baranowski biskup przemyski spisać uposażenie kościoła na wieczną pamiątkę wedle zeznań zaprzysiężonych świadków. Na podstawie tego aktu potwierdził w w 1750 roku August III król polski prawa tego beneficyum nowym przywilejem. Kościół zniszczony w 1624 roku przez Tatarów wystawił na nowo Mikołaj z Żurowa Daniłowicz samborski i drohobycki starosta. Terażniejszy kościół wybudował z cegły własnym kosztem miejscowy proboszcz Ambroży Gątkowski w 1737 roku, a poświęcił go Wacław Sierakowski biskup przemyski w 1743 roku pod wezwaniem Najświętszej Panny Maryi Bolesnej, Ś-go Stanisława i Ś-go Mikołaja biskupa. We wsi Winniki istniał przedtem kościół parafialny pod wezwaniem Ś-tej Trójcy, Przemienienia pańskiego i Podniesienia Ś-go Krzyża, wystawiony w 1747 roku przez Franciszka Antoniego Nahujowskiego, miecznika czernihowskiego; jednakże został skasowany pod koniec XVIII stulecia przez rząd austryacki; parafia ta, należąca do dekanatu drohobyckiego dyecezyi przemyskiej, obejmuje oprócz Dublan (1495) osady: Bilina, Bilinka, Bronica, Byków, Dorożów, Foroszcza, Hordyma, Horodyszcze, Kornalowiec, Kranzberg, Łąka, Łuzik, Nowoszyce, Oleksięta Oryniec, Ozimina, Siekierczyce, Sielec, Stupnica, Tatary. W tej parafii ogólna liczba katolików 2978, akat. 8, izrael. 495. Do tej parafii należy expozytura w Podbużu. Gr. kat. parafia, należąca do dekanatu mokrzańskiego, obejmuje Dublany, Oziminę i Horyszniany, razem 1185 gr. kat. obrząd. W Dublanach jest szkoła etatowa, w Kranzbergu szkoła filialna, każda o 1 nauczycielu. Właściciel więk. posiadłości Celestyn Sozański. 2.) D., wś, pow. lwowski, o 8 kil. na płd.-wsch. od Lwowa. Parafia gr. kat. w Malechowie, rzym. kat. we Lwowie; dm. 95, mieszk. 655 (341 m., 314 k.). Własność większa obejmuje roli ornej 250, łąk i ogr. 314, pastw. 30, lasu 102 mor.; własność mniejsza roli ornej 476, łąk i ogrodów 674, pastw. 26 mor. We wsi jest szkoła etat. jednoklasowa, szkoła gospodarstwa wiejskiego i krajowa praktyczna szkoła parobków i dozorców gospodarskich. Szkołę gospodarstwa założyło galicyjskie towarzystwo gospodarskie. Potwierdzona najwyższem postanowieniem z r. 1851, została otworzoną w r. 1856 i była utrzymywaną do końca grudnia 1877 r. przez towarzystwo gosp. przy pomocy zasiłków ze skarbu państwa i funduszu krajowego. Z dniem 1 stycznia 1878 r. przeszła pod zarząd wydziału krajowego. Szkołę parobków i dozorców gospodarskich założyło i utrzymywało do grudnia 1877 r. towarzystwo gospodarcze a z dniem 1 stycznia 1878 przeszła ona także pod zarząd wydziału krajowego. D. są własnością galicyj. towarzystwa gospodarczego. Szkoła