sed tiu ĉi esprimo estas kutime almetata* al maŝino havanta duoblan vindadaĵon* sur sia armaturo, aŭ havanta du armaturojn sur la sama timono*. Tiuj ĉi maŝinoj estas ĝenerale fabrikitaj* por ŝanĝiĝi de daŭra* fluo je ia voltokvanto* ol daŭra* fluo je alia voltokvanto. |
sed ica termino aplikesas* kustume a mashino havanta duopla spulajo* sur si armaturo, od havanta du armaturi sur la sama arboro*. Ta mashini esas generale destinata* por chanjar de kontinua* fluo de ula voltaro* ad kontinua fluo di altra voltaro*. |
|
Ni uzis nur vorti existanta en nia vortolibri nun imprimita (ecepte armaturo), quankam ici ne pretendas esar teknikala.
Korespondens internasional, no 4 (junio 1908). So V. Hély duras exposar sa Lingua interpres international. Il facas grava eroro linguistikal adoptante quale radiko di la substantivi la nominativo. So Peano montris (segun la max bona linguisti) ke la radiko di nomo devas esar extraktita de l’ akuzativo o de l’ ablativo : patre, matre, filio, equo, e ne : pater, mater, filius, equus. Simila eroro esis facita da Dro Zamenhof, kande il prenis quale radiki formi di latina nominativi : polus, konus, adjuntante a li o, qua equivalas etimologie ad -us.
So E. de Wahl recensas favore la unesma numero di Progreso : « l penses exprimat in l prim kayer esse tute l nostres, almeny in teorie. Mi multe mira, que con tal principes l autores pote restar in un project tal imperfect com Ido, quand existe altr projectes mult plu proxim a « la maksimumo de internacieco (kiu estas la idealo de lingvo). » So E. de Wahl supozas, ke ni facas nur moderata reformi, por seducar la Esperantistaro. Il objektas tre juste, ke la Esperantistaro ne esas (mem proxime!) la tuta mondo, e ke ni devus prefere ganar la ne-Esperantisti kam la Esperantisti. Tala aserti pruvas adminime ad ici, quante ni esas komplezema e konciliema por lia « kara linguo ». So de Wahl kritikas kelka detali di nia linguo, aparte la permuto (segun il) di la sufixi er ed ist. — En altra artiklo il dicas pri Progreso : « It es un jurnal tre interessant! L du numeres apparit til nu dona un tal amas de penses e vidpuntes, que on have un ver delectament in leger les ». Il asertas, ke la motivi, per qui ni justigas la adopto di la digrami ch e sh, valoras egale por justigar la duopla sono, quan il volas atribuar (quale en la romanala lingui) a c e g. Tute ne! nam la du soni atribuita a sama litero violacas la principo di l’ unasenceso, e konstitucas vera malfacilajo praktikal. Fine, il dicas ke, relate ad Esperanto, ni volas esar ne revolucionisti, sed reformisti. To esas vera; sed la realigo di ta sincera deziro dependas parte de la Esperantisti ipsa. La sama autoro diskutas la postulo di logiko en LI., quan il atribuas a Si Ostwald, Baudouin