ula subspeci di la korespondanta substantivi, ex. Blindschleiche serpento di la subspeco, qua esas sempre blinda, opozite a blinde Schleiche serpento qua esas hazarde blinda ; Schwarzbeere aparta speco di bero ; kontre, schwarze Beere irga bero, qua esas nigra.
Same, por citar exemplo ofte traktita, blindhundo devus signifikar, se ol venas de blinda, hundo apartenanta a speco, qua esas sempre blinda ; existas nul tala speco en la naturo, sed ol esas pensebla, e mem por povar dicar, ke ol ne existas, on devas uzar tala formo en la linguo. Kontre, blindhundo, venanta de blindo o blindu (blinda homo), devus signifikar : hundo di blindo.
Me agnoskas, ke me ne trovas altra solvo di ta malfacileso kam ke l’ideo di persono devas esar expresata, ne per sola finalo (sive ‑u, sive ‑o), sed per aparta sufixo (quale me propozis ‑om).
Ta malfacileso devis anke esar konocita da la Komitato ; se do, malgre la suprecitita linei, ol sentis su inklina enduktar la signifiko blindo blinda homo, ol havis certe por to motivi, quin me ne konocas, sed qui necese valorus anke por blindu blinda homo. Pro to me volus konservar kondicione mea propozo a to relativa.
Kontre, me tre rekomendus supresar omnakaze la signifiko bono bona homo ed atribuar vice a ta formo la signifiko ulo bona, pro ke ica e nur ica signifiko admisas strikta renversebleso kun l’adjektivo bona.
Respondo. — So P. di Janko rezonas tre juste, e segun la principi, quin ni ipsa admisas quale bona ; nula malkonsento esas do posibla pri la principi ipsa. Sed on devas unesme rimarkar ke, en Ido quale en Esp., la finali u ed o ne esas destinata exakte a distingar la genri, sed a distingar la personi e la kozi, e mem la kozi nedeterminata : en Esp. la finalo u aplikesas mem a kozi determinata : tiu domo ; en Ido, on distingas tre klare la pronomo neutra olca, olta, qua indikas kozo determinata, e la pronomo ico, ito, qua indikas kozo indeterminata (V. Gramatiko kompleta, § 20).
Konseque, la distingo di la personi (per ‑u) e di la kozi (per ‑o) esas utila nur en la pronomi, e ne en la substantivi nek en la adjektivi ; nam la senco ipsa di substantivo indikas persono o kozo, ed adjektivo sempre referas a substantivo expresita o tacita. Cetere, ta distingo esas nule logikal, sed pure praktikala : la logiko
