tute sur la bazo di Esperanto, esas multe plu sonora e homogena kam Esperanto. Omna gloryo a D’ro Zamenhof, qua prizentis sa linguo a la mondo kun deziro, ke ol perfektigesez. La reformo exekutesus tute facile kun ilsa interkonsento. Sed to, quo eventis, esas neeskartebla : Aparis du partii ; l’unu proklamas Esperanto netuchebla, l’altru tuchis ol max sucesoze e difuzas la reformita linguo en la medyi max influiva.
Me trastudyis ta reformita linguo, e pos zorgoza konsidero mea prejudiko kontre ol tute malaparis ; ya che ni en Bohemio, ube ni havas du esperantista revui, du centrala societi, du examenanta komisitari, di qui membri staras l’unu kontre l’altru (me silencez pri kombatomaniero en la du partii), la ideo di la linguo internaciona esas plu nocata kam servata. Regno en su ipsa dividita falos ! Pro to sur sa ruini florifez e difuzez Esperanto reformita od Ido, linguo definitive adoptita ed agnoskita quale internaciona !
So Jönsson deziras emendar la frazo (No 25, p. 26, lineo 4 de infre) : « Du kloki povas diferar, ne per la hori, sed nur per la minuti », per qua ni rezumis sa penso, en la sequanta : « Du kloki povas diferar, ne nur per horolonga intervali, sed mem nur per minuti ed en aparta kazi mem nur per sekundi », exemple : 8h 40 e 8h 50 esas du kloki, ne du (diversa) hori. La lektanto povas judikar, kad l’unesma frazo povis havar altra senco kam la duesma.
Du docanti di Ido recente adheris a la Rondeto, nome :
So H. Angenot, komonal Biblioteko, en Verviers (Belgio) ; So Henri Meier, instruktisto, en Heinerscheid (Luxemburgo).
Jus aparis : Breve curso de la Lengua internacional Ido, da Fr. Schneeberger ; kurso kompleta en 10 lecioni ; trad. da Manuel Escuder (Che Fernando Fé, Madrid ; Escuder, Castellon ; Ortega, Valencia ; e « Ido », Lüsslingen, Suiso. Preco : 50 centimi.) — Co esas la hispana edituro di la lernolibro bone konocata e prizata, qua ja editesis en D. F. I.
