quale « mortinta… », quale Ido ipsa ! — Diversa dokumenti ; Rimarko pri la Kongreso di Bruxelles, ube la mastri di Esp. brave pozis en sua posho la flago di l’Esperantala « populo ». — Justigo di nia Esperantala citaji, da L. Couturat : respondo a ti qui kontestas senshame l’autentikeso di nia citaji. Ni pruntas nia exempli de la Fundamento o di la Maestro ipsa, e li respondas, ke ni explotas ruzoze la « max malhabila » verki ! Konkluzez ! — Vi ne existas, vi neplus existas ! da L. de Beaufront : la Delegitaro « neplus existas », pro ke kelka fanatiki demisis. Ido anke « neplus existas », segun la sama siori. Pro quo lor li tante iracas ? Se Ido ne existas, li iracas e kombatas kontre fantomo ; do li esas fola ; se Ido existas, li simple mentias. — Voyajo por Ido ed en Ido, da H. Peus ; bela pruvo, ke Ido « ne existas » ! Tre interesanta e vivoza naraco, en Ido, tradukita en Franca. — Movado en Francio. — Internaciona Korespondado.
La Belga Sonorilo (no 129, 13 junio). — Decidi di l’Akademio. — La pseudo-cienco, da kom. Lemaire, segun Le Peuple di 3 marto. — Protesto : pri la respondo di la Delegitaro a la perfida « protesto » di kelka ex-membri. On memorigas tre oportune, ke la sama Oficejo, de qua ekiras ta manovri, trompis l’Esperantisti de l’unesma momento, komunikante a li falsa texto di la decidi di la Dele-
malbela mentiar », mentiar esas la substantivo-subyekto ( mentio), esas la verbo, e malbela l’adjektivo dezirata !
En Aldono, Antido expozas sa metodo (kontre-Fundamenta) vicigar la supersigni per punto supra pozita dop la litero ; ed il rekomendas, uzar punti minim larja, « por ne domajar l’aspekto di la vorti ». Il konsilas mem a la imprimisti « komprar nur tri o quar punto-tipi », qui kustos « ne plu kam 1 o 2 spesmili ». Or se Antido facas tala propozo e sugesto, to signifikas, ke sa metodo postulas specala tipi, e tamen esas min kustanta kam la kompro di l’asorturo di la signizita literi ! Cetere, ta metodo ocilas inter du detrimenti : se la punto esas larja, ol « domajas l’aspekto di la vorti », quale Antido konfesas ; e se ol esas mallarja, ol malaparas inter la du vicena literi, kun qui ol fuzesas en la vido. Ton on rimarkas en La Devo (videz ex. ghin, ghia en l’ Averto).
L’autoro sendas Erratum et addendum, qua konfirmas nia kritiki. Il konfesas, ke ne esas sempre posibla evitar enduktar la sama ideo generala en diversa parti di sama vorto ; altravorte, ke la finali e la sufixi expresas ofte la sama ideo, pleonasme. Ultre il agnoskas ke azenajo povas havar la du senci ; azenal karno, azenal ago, segun ke aj havas la senco aj1 (abstraktita ento) o aj2 (konkreta ento). On ne povas plu klare konfesar la dusenceso di ca sufixo. Ni abstenas diskutar la distingo, quan l’autoro facas inter l’enti abstraktita e konkreta, e qua filozofie havas nula valoro. L’autoro tote eroras, asertante ke la sufixo ‑ec equivalas a D. ‑lich, e ne a D. ‑keit. Ni pruvis ico per mult exempli. L’autoro ne komprenas la senco ed uzo di la sufixo ‑ec, nam il judikas ol neutila e pleonasma en grandeco, qua equivalas grando. Il akuzas hike un de la max evidenta fundamentala vicii di l’Esperantala derivado.
