Sassisch Buernhus
Sassisch Buernhus. | |
---|---|
Author: | Georg Ruseler |
Dialect: | [[Dialekt:Noordneddersassisch|]] |
Text type: | Gedicht |
Comment: |
|
: |
Dat Reitdack vull Moos,
Twee Pärköpp dorför,
an’e Dahl Koh un Oß
un de Rok twüschendör;
as Ingedöhm
blot Eekenböm,
winters nich kold
un drehundert all old --
Dat is dat Hus.
Sin Ogen so blau
un de Nack so stief,
van binnen flau
un gesund van Lief,
hett taje bewohrt
van us ole Ort,
so steit he sin’n Mann,
un du kannst’r up an. --
Dat is de Bur.
Froh up as dat Hohn
un lat to Bedd,
ümmer wat to dohn
un hollt fast, wat se hett,
allens wett se,
nicks vergett se,
ümmer in’n Draf
un uck mal kort af. --
Dat is de Fro.
Dörsleten de Büx
un faken besmärt,
dögen doht se nicks
un sünd doch wat weert;
mögt geern wat äten,
hebbt’n schlecht Gewäten,
mann’n gesunden Mag,
un so waßt se all Dag. --
Dat sünd de Jungs.
Un nu noch d Deerns? --
van de willt wi schwiegen.
De schöt as de Steerns
öwern Eekenhof stiegen.
Uenner de Böm dat Hus --
to Grus un Mus
könt se Burgen slan --
dit Hus blifft bestahn,
dat Buernhus.