Serbski narod

nadpis	Serbski narod
awtor	Jakub Bart-Ćišinski
lěto
žórło	http://texty.citanka.cz/
licenca	public domain
nota	stary prawopis, Z doškrabkom

    Hlej, k połdnju zběhaju so módre hory,
    K połnocy ćěmna hola stražuje;
    K nim a w njej tuleju so běłe dwory
    A zemja tuk a tyće daruje.
    Praj, serbski kraj hač njeje raj?
    Wón kryje nas, wón žiwi nas,
    Wón spochi z nami swjeći kwas.

    A lud we wutrobach a kosćach kruty
    Je wukhował so w tymle krajiku;
    Je přětrał bolosćow a bědow pruty,
    Ród zdźeržał nam a rěč w tym kućiku.
    Hej, serbska krej, nam žiły hrěj!
    Kaž wótcojo my chcemy stać
    A Serbja wostać, w Serbach trać.

    My česćić chcemy, lubować a hajic,
    Z čimž pyšił je so nan a z česću stał;
    A nihdy njedajmy sej w šiji dajić
    Rěč, kotruž z maćerju je Bóh nam dał!
    Pukń cuzy zwuk, dźerž w kraju tuk!
    Rěc serbska dyrbi khwalbu měć
    A zbožo Serbam w Serbach kćěć!

    Štož dodźerželi smy sej z bědnej' nocy,
    ze serbskich rukow nihdy njedajmy!
    Hdyž cuze do nas chcedźa drěć só mocy,
    Sej dom a dwór a hono škitajmy!
    Prut serbski lud sej bjeŕ a křud,
    zo Serby serbske wóstanu.
    A wěčne mjeno dóstanu!