Serbski prawopis

nadpis	Serbski prawopis
awtor	Křesćan Bohuwěr Pful
lěto	1848
žórło	http://texty.citanka.cz/
licenca	public domain
nota	stary prawopis, Čas. Mać. Serb. 1848.

Runjež su Serbja jenož mały lud, dha mjez nimi tola dwoje wěry wuznaće knježi. Wobej wuznaći meještej dotal swój wosebity prawopis; a rozdźěl teju prawopisow mały njeběše. Z toho přińdźe, zo protestantojo katolske knihi čitać a zrozumić njemóžachu, a katólscy nic protestanske. Dokelž pak smy nětko wšitcy w nawědźitosći a rozswětle tak daloko, zo jedyn druhemu wjacy wěry njewutyknjemy, a dokelž smy póznali, zo kóžde rozkhadźenje serbskim naležnosćam škodźi a zo móže Serbowstwo jenož w přezjednosći luda duchownje so rozwijeć a rozkćěwać, tohodla su so mužojo wobeju wuznaćow w tym zjednoćili, zo by so nowy prawopis postajił a wot wobeju wuznaćow nałožował, tak źo by kóžda wudata kniha kóždemu Serbej wužitna była. Tak je tute nowe wašnje pisanja, tutón nowy prawopis nastał, kotryž je na powšitkowne słowjanske prawidła załoženy a so składny abo analogiski mjenuje. Tohodla, serbscy krajenjo, njewotwlakujće so tutoho prawopisa! Přez njón, jenož přez njón móžemy zjednoćenju našich Serbow a rozkćěwanju jich duchowneho žiwjenja spomóžni być. Njepraj nichtó: To su nowinki!" přetož na starym městnje njemóžemy přecy stojo wostać. Njepraj nichtó: "Tón prawopis je ćežki!" Wón je při nałoženju małeje prócy lóžši hač stary. Wulka syła našich wučenych je jón z wutrobnej radosću powitała, a wy, kiž jón dotal njejsće póznali, přimajće so jeho z najlěpšej wolu! Wopomńće, zo chcemy zjednoćeni za nawědźitosć našeho rad wuknjaceho ludu dźěłać.

Do słowjanskeje rěčnicy, a wosebje do słowjesow, je Čech Dobrovský najprěni swětło přinjesł, kotrež naš krajan dr. Pětr Jórdan we swojich rěčničnych spisach rozšěrja, na čož tudy dźakownje spominamy.