Sval yunik

„Kisi dunols-li is?“, sval äsäkom furmides jäfik. „Konletobs stoki pro tim nifüpa“, gespik äbinon.

„Atos binon sagatik“, sval äsagon. „I ob odunob atosi.“ E sunädo äprimon ad polön raänidis e musakis mödikis ini näst oka.

„Kikodo dunol-li atosi?“, mot ona äsäkof one fino. „Kikodo-li? As stok dü nifüp badik, o mot löfik! Konletolös leigoso. Furmids etidons obe prüdi at.“

„Leadolöd jenön pö furmids su glun liföls, prüdamesüli smalik at“, mot äsagof; „atos kelos pöton pro furmids, no pöton pro svals gudikum. Ven hitüp fluköfik ofinikon, omotävobs isao, dü täv at oslipobs pianiko e täno maräds vamik olasumons obis, kö otakädobs nen neodots votik, jüs florüp nulik ogalükon obis ad lif nulik.“

Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1958, Nüm: 3, Pad: 10.