Toamna tu-arniu
Toamna tu-arniu
Papahagi, Tache. Antologie Aromănească. Ed. Casa Şcoalelor, Bucureşti, 1922, p. 199
Vin'e toamna şi cu ploĭle,
Tuţ Armîn'ĭl'i fug cu oĭle,
Fug diparte ca s'ĭerneadză,
Că ma multu nu s'băneadză.
Di lăĭ negurĭ negurĭ groase
Şi de vimturĭ furtunoase
Iarba tută lăi 'n pade
Şi cu frundza care cade.
Prit vulodzile muşate
Vearsă nĭorl'i cu găleate;
Dzua ploaĭe, noaptea-arcoare,
Di mărata pravdă moare.
Zghĭară oĭle,-aurlă cîn'ĭl'i,
Fug măraţl'i, fug Armîn'ĭl'i,
Cu fumeĭle pri tu căl'ĭurĭ,
Priste cîmpurĭ, dzen'ĭ şi văl'ĭurĭ.
— Sănătate, munte frate,
'Ţ lasă-a ţia oĭle toate
Care 'n tine au bănată,
S'te-află ghine tu turnată
Ditru-a arniuluĭ amar !
— Oară-bună ş'calea-ambar !...