Zdźerž serbski lud!
(Ghazela.)
Słyš, knježe, hdyž swój paćeŕ praju:
Zdźerž serbski lud!
We wótcnym mojim lubym kraju
Zdźerž serbski lud!
Kiž módre hory nam a hona nam zelene
A ptačkow spěwy škitaš w haju,
Zdźerž serbski lud!
Hdyž wótcow rěč a ród a rolu zańč nimaju,
Na mać a statok zabywaju,
Zdźerž serbski lud!
Daj lubosć do wutrobow z njebjes, móc do stawow,
Hdyž swěrne woči zapłakaju:
Zdźerž serbski lud!
Ty ludy wodźiš, kraje škitaš a sudźiš bróń;
Hdyž dźiwje mocy zahrimaju,
Zdźerž serbski lud!
Njech tebi hłós mój šepta přeco tu modlitwu,
Hdyž do procha tež w rowje stłaju:
Zdźerž serbski lud!
- Author: Jakub Bart-Ćišinski (public domain)
- Source: http://luzice.euweb.cz/index_soubory/serbskacitanka.html
- Note: Stary prawopis