باراں ماہا/پھگن
جُھلی وا پھگن دی آئے کے
کوئی کہے سجن نوں جائے کے
میرے بخش گناہ پیاریا
میں رو رو وقت گذاریا
سبھ خویش قبیلہ مال دھن
میں جان تیرے توں واردی
ہُن آئی رُت بسنت دی
کوئی خبر لیاوے کنت دی
پئی خبر سجن گھر آوندا
میرا انگن پیا سُہاوندا
ہُن ہار سنگار لگاوندی
میں خاطر سوہنے یار دی
اُٹھ فردا اگوں چلّیئے
چل راہ سجن دا ملّیئے
مِل پیارے نوں گل لاویئے
ایہہ بلدی بھاہ بُجھاویئے
سبھ درد وچھوڑا دُکھ غم
دھر پَیراں ہتھ لتاڑدی
اوہ ویکھ پیارا آوندا
سانوں دِلبر آپ بُلاوندا
ہُن آیا روز وصال دا
سانوں پیارا کول بہالدا
ساڈے سجن ویکھن شادیاں
ساڈے دُوتیاں نوں اگ ساڑدی