Jump to content

باراں ماہا/چیت

From Wikisource
301750باراں ماہا — چیتخواجہ فرد فقیر

سبھ صفت ثنا الاہے نوں
جیہڑا بخشے کُل گُناہے نوں
بھی آکھ درود رسولؐ نوں
اس اللّہ دے مقبول نوں
جس عاصی سبھ بخشاونے
کہو برکت چارے یارؓ دی
ربا چیتر کہندے آیا
میرے جانی کیوں چر لایا
میریاں چشماں لہو پُھٹیاں
میں رو رو بہت نگُٹھیاں
میرے درداں کلیاں کڈھیاں
جاں آئی رُت بہار دی
نت تپن سِکن ہڈیاں
میرے سُولاں شاخاں چھڈیاں
سِل پُھٹے خار پریم دے
ول چھڈے بُوٹے سیم دے
مینوں دُوتیاں بہت ستایا
نت رو رو آہیں ماردی
جاں بِرہوں جھُولا جُھلیا
غم دُکھ میرے تن پُھلیا
میں اندر وڑ کے جالیا
شوق تیرے بُوٹا پالیا
میں کھلی اُڈیکاں راہ نوں
مینوں نِت اُداسی یار دی
رل بیٹھن سنگ سہلیاں
میری خبر نہ لئی آ بیلیاں
اج بُلبُل پھیرا پایا
نالے بھور گُلاں تے آیا
سبھ یار یاراں نوں آ مِلے