Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 33

Job

Elihu presenta su causa contra Job

¹Audi igitur, Job, mi elocution. Ascolta tote lo que io desira dicer te. ²Nunc io incipeva parlar: permitte me continuar^[1]. ³Mi parolas perveni ab un corde recte e mi bucca dicera le veritate. ⁴Quia le Spirito de Deo me ha create e le sufflo del Omnipotente me vivificava. ⁵Responde me, si tu pote, presenta tu causa e prende position^[2]. ⁶Ecce, coram Deo io es justo como te. Io alsi ha essite create ex le pulvere del terra. ⁷Tu non necessita timer me; quod io te dicera non essera pro te difficile a reciper.

⁸Io te audiva parlar e ponderava omne tu parolas. ⁹Tu diceva: “Io es munde; io non committeva alcun delicto. Io es immaculate e in me il ha nulle iniquitate. ¹⁰Nonobstante, Deo dice que ille ha un querela con me; ille me considera su inimico. ¹¹Ille pone mi pedes in pedicas e perspice omne mi movimentos”.

¹²Ergo, io te responde: “In isto tu non ha ration, quia Deo es major quam le homine”. ¹³Quare contende tu adverso Deo que ille non responde al querelas del homines? ¹⁴Quia Deo parla, le prime vice in un maniera, le secunde in un altere, quanquam un persona non semper lo recognosce. ¹⁵Ille parla durante nostre sonios in visiones nocturne, quando un somno profunde cade super nos, dum nos dormi in nostre lectos. ¹⁶Pois ille nos da revelationes e terrifica nos con advertimentos, ¹⁷ut averter nos ab nostre peccatos e liberar nos del superbia. ¹⁸Ille custodia nostre vita ab le tumba, ut nos non transi le riviera del morte. ¹⁹Deo nos disciplina con dolores in nostre lectos e con continue tremor de nostre ossos. ²⁰Nos perde nostre appetito mesmo pro alimentos le plus desiderabile. ²¹Nostre carne se consume e nostre ossos, que nos antea non videva, se protube. ²²Ille face approximar nos al porta del morte ubi le demones^[3] expecta nos.

²³Si, tamen, un angelo ab le Celo me appareva, un messagero special^[4] inter milles debeva interceder pro me e declarar que io es juste, ²⁴ille esserea gratiose e dicerea: “Libera le ut ille non descende in le tumba, quia io ha trovate pro ille le maniera pro redimer su vita”. ²⁵Alora mi carne esserea restabilite e devenirea tanto quanto illo de un juvene, illo se reverterea como durante le dies de mi adolescentia. ²⁶Alora, quando io elevarea un deprecation a Deo, io esserea acceptate. Deo me reciperea con gaudio e io esserea restabilite in su favor. ²⁷Alora io declararea a mi amicos: “Io peccava e torqueva le veritate^[5] ma io non esseva punite secundo lo que io meritava. ²⁸Deo liberava mi anima e impediva que illo cadeva in le perdition. Nunc mi vita vide le lumine!”.

²⁹Si, Deo face tal cosas duo o tres vices quando ille tracta con le homines. ³⁰Ille les libera ab le tumba ut illes gaude le lumine del vita. ³¹Presta attention, Job, ascolta me. Tace e io parlara. ³²Si tu ha qualcosa a replicar, dice lo nunc. Parla, quia io desira justificar te. ³³Si tu tamen, ha nihil a dicer, alora ascolta me. Sia silente e io te docera le sapientia!”.

Notas

1. Litt. “Ecce, io ha aperite mi bucca: le lingua in mi bucca incipe parlar
2. Litt. “pone in ordine tu argumento coram me”.
3. O "angelos del morte"
4. O “mediator”.
5. O “falsificava lo que es juste”.