Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 34
Job
[edit]34
[edit]Secunde elocution de Elihu
[edit]1Respondente a Job, Elihu faceva alsi iste secunde elocution: 2“Audi mi parolas, vos homines sapiente, e vos homines erudite, ascolta me. 3Le aure evaluta le parolas que illo audi justo como le bucca face un distinction[1] inter alimentos. 4Vamos, ergo, discerner quid es juste; vamos apprender insimul quid es bon. 5Quia Job diceva: “Io ha ration[2]: Deo me privava de mi derectos. 6Esque io deberea dicer mentitas contra mi derectos? Mi suffrentias es incurabile ben que io committeva nulle peccato”.
7Dice me: esque unquam il habeva un homine como Job, qui bibe irreverentia como aqua? 8Ille selige gente inique qua su companiones, ille se face accompaniar de homines impie. 9Ille mesmo diceva: ‘Il es frustranee essayar complacer Deo[3]!’
10Ergo, audi me, vos homines qui ha intendimento: longe de Deo committer peccatos, longe del Omnipotente facer iniquitates! 11Quia ille recompensa cata uno secundo su obras. Ille tracta nos como nos merita. 12Vero, Deo non face le mal! Le Omnipotente non subverte le justitia! 13Qui le committeva le Terra? Qui poneva le mundo integre sub su custodia? 14Si Deo retraheva su spirito, si ille nos privava de su sufflo vital, 15tote le vita cessarea subito e le esseres human retornarea esser pulvere.
16Ora ascolta quid io dice, si tu ha intellecto. 17Esque tu vermente pensa que qui odia le justitia poterea governar? E tu declararea culpabile le Deo del summe justitia? 18Quia ille dice a reges: ‘Vos es perverse!’ e a nobiles: ‘Vos es injuste!’. 19A ille non importa quanto magne sia un persona. Ille es absolutemente impartial, tanto con personas ric quanto con personas paupere. Tote illes es le obra de su manos. 20Subito illes mori e in le medio del nocte illes transpassa; le potentes es removite sin ulle effortio. 21Deo perspice quomodo le homines vive; ille vide tote lo que illes face. 22Pro ille il ha ni tenebras ni obscuritate profunde ubi malfactores poterea occultar se. 23Nos non pote decider le tempore in le qual nos venira a Deo pro esser judicate. 24Si ille vole, Deo poterea ruinar le potente sin inquirer si ille lo pote facer e establi alteres in su loco. 25Ille sape lo que illes face e, durante le nocte ille pote subverter e destruer les. 26Ille les percute quia illes es perverse, e lo face sub le reguardo de omnes, 27quia illes recedeva ab Deo e non habeva ulle respecto pro su vias. 28Le clamor del pauperes le induceva facer lo: ille audiva lor voces. 29Si ille selige remaner quiete, qui poterea condemnar le? Quando ille cela su facie, nemo pote trovar le, tanto le individuos quanto le nationes. 30E isto pro impedir a un homine impie de regnar ut ille non sia un insidia pro le populo.
31Esque Job, celle homine impie, diceva a Deo: ‘Io peccava, ma io non peccara plus?’, 32o ‘Io non sape qual mal io ha facite - dice me. Si io faceva alcun iniquitate, io cessara subito de facer lo!’? 33Esque Deo deberea render justitia a tu maniera, tu qui lo critica? Esque ille te dicera: ‘Tu selige, non io. Si tu sape melio, parla!’?
34Vos, homines intelligente, dice me! Un qualcunque homine qui me audi certo dicera 35que Job parla ignorantemente e que su parolas es sin intendimento. 36Que Job sia examinate usque al fin propter le parolas inique que ille pronunciava, 37quia a su peccatos ille addeva le rebellion. Ille monstra nulle respecto e multiplica su mal parolas contra Deo!”.