Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 7

Job

7

Le brevitate del vita

¹Nonne le vita del homines sur le terra es dur como illo del militia^[1] e sicut le dies del mercenarios? ²Sicut le servo desidera le umbra vesperal, e sicut le mercenario expecta su gage, ³assi io hereditava menses vacue e me esseva assignate noctes de travalio. ⁴¹Si io vade a dormir io dice: “Quando essera le hora de surger?”, e quando io surge, io dice: “Quando venira finalmente le vespere?”. Sur mi lecto io me ballotta e revolve in dolores usque al alba.

⁵Mi corpore integre es coperite de putrescentia^[2] e immunde scabies, mi cute se finde e suppura. ⁶Mi dies transi veloce quam le navetta del texitor e illos veni al fin sin sperantia^[3]. ⁷Recorda^[4] quia mi vita es solmente vento, que mi oculos non videra plus le felicitate. ⁸Tu me reguarda nunc con hostilitate, ma quando illo cessara, io non essera plus hic pro gauder de tu bonitate^[5]. ⁹Sicut le nebulas se consuma e dispare, assi ille qui descende in le mundo del mortos^[6] non ascendera plus. ¹⁰Ille non retornera plus a in su domo, nec su loco de residentia ille lo recognoscera plus.

Job remonstra contra Deo

¹¹Propter tote isto io non plus va tacer^[7]; io parlara in le angustia de mi spirito; io querelara in le amaridude de mi anima. ¹²Esque io es un creatura del profunditates del mar, que tu debe poner me sub detention?

¹³Si io dice a me mesme: “Mi lecto essera mi consolation, mi lecto de reposo confortara mi plancto, ¹⁴alora tu me espaventa con incubos e me terrifica con visiones, ¹⁵assi io prefererea esser strangulate e le morte plus que le vita. ¹⁶Io lo detesta, io non vole plus viver in ultra; lassa me in pace, proque mi dies es van^[8].

Insignificantia del humanos

¹⁷Quid es le homine, quia tu lo magnifica e que tu le reserva tante attention? ¹⁸Tu le face visita cata matino e le pone al proba omne singule momento! ¹⁹Esque tu nunquam diverte tu oculos ab me? Esque nu nunquam me lassara in pace, al minus bastante a que io pote ingurgitar mi saliva? ²⁰Si io peccava, qual injuria io te faceva, tu qui vide^[9] lo que nos homines face? Quare tu me poneva como tu scopo? Esque io deveniva pro te un fardello? ²¹E proque non perdona tu mi transgression e remove mi iniquitate? Ecce, nunc in le pulvere io dormi e, si mane tu va querer de mi, io essera partite.

Notas

1. O “servicio militar”.
2. O “vermes”.
3. O “pro manco de filo”.
4. Probabilemente hic Job se adressa a Deo.
5. Litt. “Le oculo de ille qui nunc me vide, non me videra plus”.
6. O “Sheol”, “inferno”, “tumba”.
7. O “io non continera plus mi bucca”.
8. O “un vapor”, “nihil”.
9. O “custode”.