Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 142

Psalmos

142. Io clama al Senior, con mi voce io supplica le Senior pro su misericordia

Le psalmista lamenta su condition de homine persecutate e pete al Senior de liberar le ab su inimicos.

¹Un canto ben scribite (Maskil) de David, quando ille esseva in le caverna. Precaria. Io clama al Senior, con mi voce io supplica le Senior pro su misericordia. ²In su presentia io effunde mi lamentation. Io le parla de tote mi tribulationes. ³Mesmo si mi fortias me quita, tu, oh Senior, cognosce le sentieros per le quales io cammina. Sur le via in le qual io ambula, mi inimicos ha ponite trappas pro sasir me. ⁴Reguarda a dextera e vide: nemo me recognosce. Io ha nulle via de fuga: nemo se interessa de mi vita. ⁵Io te clama, oh Senior; io dice: “Tu es mi refugio, mi securitate^[1] in le terra del viventes”. ⁶Ascolta mi deprecation, quia io ha essite nimis humiliate. Libera me de les qui me perseque, quia illes es plus forte que me. ⁷Libera me de iste prision a que io pote render gratias a tu nomine. Propter me se congregara illes qui se confide in te, quia tu me vindicara.

Notas

1. O “le portion de mi hereditate”.