Biblia/Vetule Testamento/Reges/1Reges 3
1 Reges
[edit]3
[edit]Le Senior da sapientia a Salomon
[edit]1Salomon contraheva un alliantia de affinitate con Pharaon, rege de Egypto. Pro isso, ille se maritava con un del filias de Pharaon. Ille la portava a in le citate de David donec ille compliva le edification de su palatio, del templo del Senior e del muralias circa Jerusalem. 2In ille tempores le populo de Israel offereva sacrificios a Deo in locos de culto local[1], quia pro honorar le nomine del Senior, un templo non ancora habeva essite edificate.
3Salomon demonstrava su loyalitate al Senior[2] sequente le preceptos de David, su patre, excepte que ille offereva sacrificios e combureva incenso in le locos local de culto. 4Le loco le plus importante de illos esseva Gibeon; ita, le rege vadeva ibi e offereva a Deo sur le altar mille holocaustos. 5Celle nocte, le Senior appareva a Salomon in un sonio, e Deo diceva: “Pete quod tu vole, e io te lo dara!”. 6Salomon replicava: “Tu esseva grandemente misericordiose verso tu servitor David, mi patre, quia ille se conduceva coram te in veritate, justitia e corde recte. E tu continuava monstrar tu grande misericordia per dar le un filio qui sede hodie super su throno. 7Ora, oh Senior, mi Deo, tu faceva regnar me, tu servitor, pro mi patre David. Io, tamen, es un juvene homine de nulle experientia. 8Ecce me nunc in le medio de tu populo electe, un nation tanto grande e numerose que illes non poterea mesmo esser enumerate. 9Da, ergo, a tu servitor, un mente que sape discerner[3], ut io pronuncia juste sententias[4] pro tu populo e distingue inter le bon e le mal. Qui poterea, de facto, sin tu adjuta, judicar rectemente iste tu grande nation?”. 10Le Senior se complaceva que Salomon le habeva facite un tal requesta[5]. 11Deo le diceva: “Quia tu me peteva de dar te le habilitate de facer sage decisiones judiciari[6] e non un vita longe, o ricchessa, o le vindicantia super tu inimicos, 12ecce, io te da lo que tu requireva! Io te dara un corde sapiente e intelligente, talmente que nemo altere lo habeva in le passato o unquam lo habera in le futuro. 13E io te dara alsi lo que tu non peteva - ricchessa e fama! Nulle altere rege in le mundo integre essera comparabile a te pro le resto de tu vita[7]! 14Si tu me seque e obedi a mi decretos e mi commandamentos sicut faceva tu patre David, io te dara un vita longe”. 15Igitur, Salomon se eveliava e comprendeva que illo habeva essite un sonio. Ille retornava a Jerusalem, se poneva ante le Arca del Pacto del Senior, offereva holocaustos e offertas de pace. Deinde ille invitava omne su officieros[8] a un grande banchetto.
Salomon demonstra su sapientia
[edit]16Alcun tempore plus tarde duo prostitutas veniva coram le rege pro accommodar un controversia que habeva inter illas. 17Un del feminas diceva: “Mi senior, io te obsecra: iste femina e io habita in le mesme domo. Io parturiva un infante durante que illa esseva apud me in le domo. 18Tres dies plus tarde, postquam io parturiva, mesmo iste femina parturiva un infante. Nos esseva insimul, e nemo altere esseva in le domo con nos, excepte nos duo.
19Le infante de iste femina, tamen, esseva accidentalmente suffocate quando illa, dormiente, rolava sur ille. 20Assi, in le medio del nocte, illa se levava e prendeva mi infante de mi latere durante que io, tu serviente, dormiva, e se lo poneva in sino, e pois illa poneva su filio morte in le mie. 21Mane io me levava pro allactar le e io le trovava morte! Quando, tamen, io le examinava diligentemente sub le lumine, io comprendeva que tal infante non esseva mi filio”. 22Le altere femina respondeva: “No, il non es assi, sed mi filio es vive! Il es le tue qui moriva!”. Ma le prime femina replicava: “Tu menti. Il es tu filio qui moriva, ma le mie vive!”. Assi, dunque, illas contendeva coram le rege.
23Le rege diceva: “Un de vos dice: ‘Mi filio es vive, tu filio moriva’, durante que le altere dice: ‘No, tu filio es morte; mi filio es vive”. 24Le rege, ergo, commandava: ‘Que un gladio me sia portate’. Assi un gladio esseva portate coram le rege. 25Alora le rege diceva: “Divide le infante vive in duo partes e da un medietate a un femina e un medietate al altere femina!”. 26Deinde le femina, qui esseva le ver matre del infante vive e cuje instinctos materne esseva excitate, diceva: “Mi senior, da a illa le filio vivente! Quecunque tu face, io te obsecra, non le occide!”. Ma le altere femina diceva: “Le infante non sia date ni a me ni a illa; que ille sia taliate in duo partes!”. 27Alora le rege diceva: “Non occide le infante: le prime es su matre!”. 28Ita, quando omne Israel audiva re le decision judiciari que le rege habeva facite, illes incipeva haber grande respecto[9] pro le rege, quia illes comprendeva que ille possedeva grande sapientia divin pro facer recte decisiones judiciari.