464
pasinganhi, kundi waray hiya gagahom pagpaharani han kuwartel.
An batan’on nga babayi nga nakada ha tangbuanan nagpipinamati hin matiid han kanta han tuyaw nga ginsugo niya an bantay nga pasak’on an magkaranta.
Hi Sisa, han pakakita nga nagtitidaop an sundalo ngan pakabati han tingog hini nahadlok ngan dinmalagan, ngan sayod an Dios kun tiunano kalaksi dumalagan in usa nga tuyaw. Ginsunod ni Basilio, kundi tungod han kabaraka nga mawara ha iya, iya linanat hin dalagan, waray na pagdumdom han kamasakit han iya tiil.
—Kitaa na niyo iton iito nga bata nga naglilinanat hiton tuyaw!— nagyakan in usa nga suruguon nga babay nga nakada ha tuna, nasisina.
Ngan han pakakita la nga waray bubulagi hin lanat, pinmurot hin usa nga bato ngan labayon an bata nganiya:
—Mananap! Ba daw la buhi inin ayam?
Hi Basilio inmabat hin sagantok ha iya ulo kundi waray pagtagad, nagpadayon la hin dalagan. Gin-usig hiya han kaayaman, ginlanat hin siyabaw han mga gangsa, pinanmuksan in mga tangbuanan pagkita ha iya ngan pinanabunan man in iba dara han pagkahahadlok nga mahanabo liwat in kasamok.
Pinmaabot hira ha gawas han bungto. Hi Sisa naghinayhinay han dalagan; harayo pa kaupay ha iya an iya maglalanat.
—Nanay!— ginuliatan han paghisiplati liwat.
An tuyaw, han pakabati han tingog, magdinalagan liwat.
—Nanay, hi ako gad!— ginmuliat an bata, ginugul’an na.
Waray pamamati ang tuyaw, an anak naghihingahinga na. Linmahos hira han mga karaanan ngan haraniay na hira ha kagurangan.
Hinkit’an ni Basilio hi iya nanay nga sinmurop ngadto, sinmurop man hiya. An mga banwa, katagbakan, mga baknit ug mga gamot nga nanlalabaw ha tuna nakakaulang han iya dalagan. An anak nagsisinunod han lambong ni iya nanay dida han kakahuyan nga danay kun usa hatungod han sulhog han bulan, naghihilurulugwa ngan nagkakatagutago dida han mga kapaw’an ug mga kasisidman. Asya
