258
tiil, magnanaw sa iyang ilalum nga puno sa mga tipay ug mga kinhason, sa mga dagkung bitin, nga sumala sa sulti sa mga bukidnon, namiya sa mga kalasangan aron pagpuyo sa dagat ug pagkab-ut sa gidak-on nga nakalilisang... Sa mga hapon nga, matud pa, maoy itungha sa mga kataw, pagabantayan ko sila sa matag balud, sa labihang pagbantay nga hangtud gipakaingon ko nga pagahikit-an sa taliwala sa mga bula satubig, nga magduladula; mao rag pagahidunggan ko ang ilang mga awit, awit sa kagawasan, ug mao rag moabut kanako ang tingog sa ilang mga arpa... Kaniadto malingaw ako sa tibookadlaw nga magtan-aw nga mag-usab-usab ang panagway sa mga panganud; magiantaw sa usa ka kahoy nga mag-inusara sa tatag, kun sa usa ka pangpang, sa walay paghibalo sa hinungdan sa pagbati nga ilang napukaw kanako... Pagawalihan akog tag-as nga wali sa akong oyoan, nga nahadlok nga mamangkoliahon ako ug naghisgut na gani sa pagda'a kanako sa balay sa usa ka mananambal. Apan hikit-an ko ikaw, gihigugma ko ikaw, ug niining miaging bakasyonis, gipakaingon ko nga may nakulang kanako, nga ang lasang mamingaw da kaayo, nga ang sapa nga nagbaktas sa kapatagan maso’.ub-on, laay ang dagat, walay makita sa dapit diin nagtakdo ang langit ug yuta... Ay, kon makaduaw ka pa lamang bisan makausada, kon ang imong tiil makataak pa niadtong mga dalana, kon ang tumoy sa imong mga tudlo makakutaw pa lamangsa tubig sa sapa, kon makakita ka pa s a dagat ug makalingkod ka sa pangpang ug imong pakurogon ang hangin sa imong mga maanindot nga awit, kadtong akong Lasang mahimong usa ka Eden, ang mga kanaas sa mga sapa-sapa mag-awit, mutunqha angkahayag sa mga maitum nga dahon ugma mahimong mga brilyanti ang mga tulo sa tun-og ug mga mutya ang mga bula sa dagat...
Apan si Paulita nakadungog nga kon sa pag-adto sa lungsod ni Isagani kinahanglan kita moagi sa usa ka bukiran diin daghan ang mga alimatok, ug kining hunahuna lamang nakapaturok kaniyag kahadlok. Tungod kay siya nabata sa pagpangga ug pag-amoma, miingon nga mipanaw lamang siya kon magsakay sa usa ka kotsi kun sa tirin.
Si Isagani, nga nahikalimut na sa iyang mga kasubo ug alang kaniya ang tanan niyang nakita mga bulak nga walay tunok, mitubag;
