stantia ac multiplicia fidelitatum obsequia nostrae maiestati per Stanislaum de Saspolin fidelem dilectum indefesse exhibita et in [postea][1], uti arbitramur, praestantius exhibenda volentesque ipsius digna obsequia dignis honorum munificentiis compensare, eidem Stanislao, suis posteris et legitimis successoribus iure hereditario advocatiam nostram in Mały Brzostek in terra Sandomiriensi et fluvio Słona sitam de innata nostrae maiestatis benignitate dedimus, donavimus et tenore praesentium damus et donamus, temporibus perpetuis affidamus. Quam quidem villam Mały Brzostek sive locum exnunc in oppidum sive in civitatem de novo transferimus collocandam perpetuo duraturam; ad quam quidem civitatem attribuimus, adiicimus, adiungimus, annectimus et appropriamus centum mansos agrorum Franconicorum per ipsum Stanislaum advocatum demonsurandos; inter quos quidem mansos duos pio ecclesia, duos pro expellendis gregibus ac eidem advocato, suis posteris et successoribus legitimis praetextu eiusdem advocatiae quatuor mansos liberos, sextum denarium censuum, decimum denarium indicii et cuiuslibet rei iudicatae, macella, cameras pannicidarum[2], mensas pistorum, sutorum et balneum sive duo molendina damus, conferimus et donamus donatione perpetua irrevocabili per ipsum Stanislaum, suos posteros et successores legitimos tenendi, habendi, utifruendi, alienandi, donandi, commutandi, vendendi nostro de consensu ac pacifice et quiete possidendi et convertendi, prout sibi et suis heredibus melius et utilius videbitur expedire. Ut autem dicta civitas nostra Mały Brzostek valeat celerius collocari, ips[a]m[3] de iure Polonico (sive Teutonico) (sic) in ius Teutonicum, quod Magdeburgense dicitur, transferimus perpetuo duraturum, removentes in ibidem omnia iura Polonica, modos et consuetudines universas, quae ipsum ius Teutonicum plerumque perturbare consueverunt. Eximimus insuper, absolvimus et perpetuo liberamus advocatum, oppidanos sive cives, hortulanos, tabernatores, suburbanos et quosvis incolas civitatis praefatae ab omni iure, iurisdictione et potestate omnium regni nostri palatinorum, castellanorum, indicum subludicum et ministerialium eorundem, quibuscunque nominibus censeantur, qui coram ipsis[4] aut aliquo eorum pro causis tam magnis quam parvis, puta furti, sanguinis, homicidii, incendii, membrorum mutilalonis vel quibusvis aliis citati minime respondebunt nec aliquas poenas solvere tenebuntur, sed tamen cives et incolae dictae civitatis coram suo advocato, qui fuerit, pro tempore; advocatus vero coram nobis aut nostro capitaneo, qui fuerit pro tempore; si ipse advocatus in reddenda justitia negligens fuerit vel remissus, dum tamen per literam nostram nostro sigillo sigillatam citatus fuerit, tunc non aliter quam iure suo Teutonico Magdeburgensi cuilibet ad obiecta respondere sint et sit astricti (sic) et astrictus. In causis vero criminalibus et capitalibus superius, [expressatis][5] advocato et eius successoribus legitimis iuicandi, corrigendi, puniendi, sententiandi et condemnandi damus, con-
