प्रतिमा आनी ताचो पार्थीन अवशेश दवरल्यात. उपरांत संस्थेचें बोधचिन्न थरलें. विवेकानंदान मिशनच्या वावराक पुराय रितीन ओंपून घेतलो. ताणें हिंदू धर्मीयांमदीं नवी उर्बा निर्माण करपाचो वावर नेटान सुरु केलो. इ. स. 1902 त बेलूरमठांतूच स्वामी विवेकानंदान सनाधी घेतली. ताचे उपरांत ब्रह्रानंद, शिवानंद, अखंडानंद आदी संन्यासी रामकृष्ण मिशनाचे मुखेली जाले.
भारताच्या आध्यात्मिक प्रबोधनांत आनी मनशाच्या उदधाराच्या कामांत निश्र्चयान आनी पोटतिडकेन वावर करपी संस्था म्हणून रामकृष्ण मिशन नामनेक पावलां. तेभायर स्वामी रामकृष्ण परमहंस आनी स्वामी विवेकानंद ह्या दोन व्हड मनशांचें तें जागृत यादस्तिक थरलां.
लोकांमदीं जागृताय निर्माण करपाचें आनी लोकांची सेवा करपाचें मुखेल काम हें मिशन करता. जात, रंग, पंथ, धर्म, देश असो कसलोच वेगळोचार करिनासतना लोकांची सेवा करप हीच व्हड मोख मिशनान दवरल्या.
समाजांत जागृताय जावची हे नदरेन मिशनान आतांमेरेन रामकृष्ण परमहंस, शारदामाता, विवेकानंद, भगिनी निवेदिता हांचीं चरित्रां आनी उपदेश तशेंच हेर धर्मसंस्थापक, साधू संतांचे उपदेश, शिकोवपी पुस्तकां उजवाडायल्यांत. संस्कृत ग्रंथांचीय सटीप उजवाडावणी केल्या. संस्थेचो स्वतंत्र असो प्रकाशन विभाग कार्यरत आसा. रामकृष्ण मिशनचो आश्रमवासी जातलो जाल्यार कांय अटी आसात. रामकृष्ण विवेकानंदाच्या विचारांचेर श्रध्दा आनी परमात्म्याच्या साक्षात्काराखातीर जीव ओंपपाची तयारी आशिल्ल्याक, कुडीन आनी भलायकेन घटमूट आशिल्ल्याक आनी कुटूंबाची कसलेच तरेची जापसालदारकी नाशिल्यांकच हांगा प्रवेश मेळटा.
स्वामी विवेकानंदावांगडाच स्वामी ब्रह्रानंद, स्वामी शिवानंद, स्वामी सारदानंद, स्वामी प्रेमानंद, स्वामी अभेदानंद, स्वामी तुरीयानंद, स्वामी रामकृष्णानंद, स्वामी त्रिगुणातीतानंद, स्वामी अखंडानंद, स्वामी योगानंद, स्वामी निरंजनानंद, स्वामी अव्दैतानंद आनी स्वामी अभ्दूतानंद हांणीय रामकृष्ण मिशन नांवालौकिकाक हाडपाक बरेच कश्ट घेतल्यात. म्हणूनच एकुणिसाव्या शेंकड्याचे निमाणेकडेन बंगालांत स्थापन जाल्ली आध्यात्मिक मळावयली सेवाभावी अशी अग्रणी संस्था म्हणून संवसारभर हे संस्थेची कीर्त फांकल्या. संस्थेचे भारताच्या सगळ्या वाठारांत मेळून णव्वद मठ वा तर फ्रांस. इंग्लंड, अमेरिका, अर्जेंटिना, स्वित्झर्लंड, सिंगापूर, मॉरिशस, फिजीजुंवे, श्रीलंका आनी बांगला देशांत मेळून तिसांवयर फांटे आसात. अमेरिकेंतल्या वेदांत मंडळाचो वावरुय मिशन पळयता आनी तिचे देशाविदेशांतल्या शंबरांवयर फांट्यांवरवीं आध्यात्मिक संदेश आयज संवसारांत सगळेकडेन पावला. भारतांत तेरा व्हडलीं इस्पितळां आनी खूबशे दावाखाने आसात. शंभरांवयर आश्रम, पांचशांवयर शिक्षणसंस्था मिशनाचे देखरेखेखाला चलता. ते भायर अनाथालयां आनी वाचपघरांत चलतात. दुयेंसाच्यो धामी, दुकळ, भूंयकांप, व्हडलो हुंवार अशे सैमीक आपत्तीच्या वेळार संस्थेन व्हड सेवा कार्य केलां. सारदामातेचे जल्मशताब्दीचे निमतान 1954 त बायलांखातीर स्वतंत्र असो संन्यासिनींचो सारदामठूय स्थापन केला. हाचेभायर श्रीरामकृष्ण- सारदा मिशन ही एक वेगळी संस्थाय कार्य करतना दिसता. -कों. वि. सं. मं.
पूरक नोंद रामकृष्ण परमहंस. स्वामी विवेकानंद
रामगीता : तत्वगिन्यानाचेर आदारील्लो एक पुरातन ग्रंथ. ह्या ग्रंथांत अव्दैत वेदान्ताच्या अनुभवाव्दैत ह्या पंथाच्या तत्वसारायण ग्रंथाच्या उपासना कांडांतल्या दुसऱ्या अध्यायांत ही रामगीता आयिल्ली आसा. हिच्यांत अठरा अध्याय आनी एक हजार श्र्लोक आसात.
अयोध्येंतल्या सोबीत अशा उद्यानांत आशिल्ल्या एका सभामंडपांत दिव्य सिंहासनाचेर बसून प्रभू रामचंद्र समाधीश्ठा जाला. समाधींतल्या उठटकच ताचो सेवक हनुमान हाणें ताका संवसार दुखांतल्यान मुक्त जावपाखातीर ब्रह्राच्या निर्गुण स्वरुपाची म्हायती विचारली आनी रामचंद्रान ती ताका सांगली अशी ही रामगीतेची फाटभूंय आसा.
ह्या ग्रंथात अनुभवाव्दैत पंथाच्या तत्वगिन्यानाक अणुसरुन श्रौत वा वैदिक, सांख्य आनी योग हांचो पुरस्कार केल्लो आसा. ह्या पंथाच्या अनुयायांक कर्म, भक्ती, गिन्यान आनी योग अशे चारय मार्ग सारकेच मान्य आसात. तांच्या मताप्रमाण साधकाक फकत गिन्यानानच पुर्णताय येना. जीवन्मुक्त स्थितीच्या सामक्या निमाण्या तोंकार पाविल्ल्या ज्ञानयोग्यांक शरीर आसा, तो मेरेन वर्णाश्रमधर्माप्रमाण आचरण सोडूंक जायना. तांणी सदांचीं कर्मां करुंकूच जाय.
रामगीतेची मताप्रमाण ज्ञानपूर्वक सप्तमाङ्गिक उपास्तियोग हें मोक्षाचें निमाणें साधन आसा. ब्रह्रात्मैक्याचें अनुसंधान करप हाका शब्दानुविध्द वा सविकल्प समाधी अशें नांव रामगीतेंत दिल्ले आसा. हे सविकल्प समाधीचो अभ्यास वाडलो म्हणजे ज्योतिदर्शन घडटा आनी साधकाक स्वानंद मेऴटा. देहाविशी जाची ममत्वबुध्दी सुटली तो जीवन्मुक्त आनी देहाविशीं जाका पुराय विस्मृती जाली तो विदेहमुक्त असो भेद हे गीतेंत केल्लो आसा.
एकशें आठ उपनिषदां खबर आशिल्लो आनी वेदविद्याव्रतां आचरणांत हाडपी गुरु करचो असो रामगीतेचो नेम आसा.
रामगीतेंत सदाचाराचेरय खूब भर दिल्लो आसा. गिन्यानी
