पूण निमाणें तांकां हार घेवंचीपडली. सिंधू न्हंयेमेरेनचो सगळो प्रदेश सबुक्तिगीनान जिखलो.
इ.स.997 वर्सा सबुक्तिगीनाक मरण आयलें. ताचो पूत महमूद हो गझनीचो सुलतान जालो. ताणें भारताचेर घुरी घालून भरपूर संपत्ती लुटून व्हेली. इ.स.1001 वर्सा ताणें दुसरी घुरी घाली तेन्ना शाही राजा जयपालान ताका तोंड दिलें. पेशावरा लागीं भिरांकूळ झूज जालें. पूण विचित्र दावपेचांक लागून जयपालाक हार घेवंची पडली. जयपाल स्वता दुस्मानाच्या हातांत मेळ्ळो. तेन्नो खंडणी दिवपाचे अटीचेर च ताका सोडलो. जयपालाक हो स्वताचो अपमान दिसलो, म्हणून ताणें स्वताच्या हातान चिता पेटोवन स्वताक जाळोवन घेतलो.
जयपाला उपरांत ताचो पूत आनंदपाल राजा जालो. इ.स. 1005-1006 वर्सा सुलतान महमुदान मुलतानाचेर घुरी घाली. सिंधू न्हंयेक महापूर आयिल्ल्यान ताका शाही राज्यांतल्यान मुलतानाकडे वचपाक मार्ग जाय आशिल्लो पूण तो दिवपाक आनंदपालान न्हयकारलो. तेन्ना सुलतानान आनंदपालाच्या सैन्याचेर हल्लो चडयलो. तेन्ना आनंदपालाचो पराभव जालो आनी सुलतानान मुलतानूय जिखलें.
इ.स. 1008 वर्सा सुलतान महमुदान परतून शाही राज्याचेर घुरी घाली. आनंदपालाचो पूत ब्रम्हपाल हाणें व्हड सैन्य घेवन ताका प्रतिकार केलो. फिरिश्ताच्या मता प्रमाण, त्या वेळार आनंदपालान उत्तर भारतांतल्या बऱ्याचशा राजांकडे आदार मागलो आनी राजांनी झुजा खातीर सेनादळां धाडलीं. सुलतान महमूद ओहिंदा लागसार तळ घालून रावलो. भोंवतणी ताणें खंदक खणिल्ले. चाळीस दीस सुमार दोनूय पक्ष एकमेकाकडल्यान हल्लो जावपाची वाट पळेताले. निमाणें महमुदान स हजार धोणू घेतिल्ल्या सैनिकांकडल्यान दुस्मानाच्या सैन्याचेर बाण सोडले. ताका लागून चवताळून पंजाबच्या गक्खरांनी मुसलमानी सैन्याचेर हल्लो केलो. सुलतानाचो पराभव जाता तें पळोवन सुलतानाच्या खाशेल्या सेनादळान हिंदू सैन्याच्या फाटल्यान हल्लो चडयलो. ताका लागून हिंदू सैन्यांत गोंदळ जालो. त्याच वेळार सरसेनापती आनंदपालाच्या हतयाक एक बाण लागलो, आनी तो झूजभूंय सोडून धावंक लागलो. ते खातीर हिंदू सैनिकांचो धीर गेलो आनी तेय धावंक लागले. तेन्ना सुलतानाच्या सेनादळांनी तांच्या फाटल्यान वचून 20,000 सैनिकांक जिवे मारले.
सुलतान महमुदान उरिल्ल्या हिंदू सैन्याची भीमनगर(आताचें नगरकोट) मेरेन फाट धरली. थंय एका दोंगराचेर भक्कम किल्लो आसून, तातूंत प्रचंड संपत्ती साठयल्ली आशिल्ली. सुलतानान तो किल्लो जिकून घेतलो आनी ती सगळी संपत्ती लुटून व्हेली. हे घुरयेंत सिंधूचे अस्तंते कडलो सगळो प्रदेश सुलतान महमुदान घेतलो.तातूंत शाही राजांची राजधानी उदभांडपूरय आशिल्ली.
इ.स. 1009 वर्सा सुलतानान परतून भारताचेर घुरी घाली.राजाक हारोवन राजपुतान्यांतल्या नारायणगाव मेरेनची सगळी संपत्ती लुटून गेल्लो. मुलतानचोसुभेदार दाऊद परतून शिरजोरी करूंक लागलो म्हणून सुलतानान इ.स. 1010 वर्सा ताचेर घुरी घालून ताका धरून व्हेलो. सुलतान महमुदाचे हे पराक्रम पळोवन आनंदपालान, ताचेकडे कबलात केल्यार आपलो निभाव लागतलो अशें चितलें. तातूंत दर वर्सा 50 हत्ती, तांचेर लादिल्ली संपत्ती आनी 2000 दास आनंदपालान मरणामेरेन दोनूय पक्ष वागले. इ.स. 1011 त सुलतान महमुदान ठाणेश्र्वराचेर घुरी घाली, तेन्ना आनंदपालान ताका आपल्या राज्यांतल्यान वचपाक वाट दिली. इ.स. 1012 वर्सा आनंदपालाक मरण आयलें आनी ताचो पूत त्रिलोचनपाल गादयेर बसलो.
त्रिलोचनपालान सुलतानाक खंडणी दिवपाचें न्हयकारलें तेन्ना इ.स. 1013 वर्सा सुलतानान ताचेर घुरी घाली. शाहीची राजधानी नंदन हांगा आशिल्ली. त्रिलोचनपालान आपलो पूत भीमपाल हाका व्हड सैन्य दिवन सुलतानाक तोंड दिवपाक धाडलो आनी आपल्या सामंतांक आदाराखातीर आपयले. हें झूज खूब दीस चललें.पूण निमाणें शाही राजांक हार घेवंची पडली.राजधानीच्या रक्षणाखातीर कांय सुसज्ज सैन्य दवरून ते काश्मीरांत फाटी सरले. सुलतानान व्हड यत्नांनी नंदनचो किल्लो घेतलो. शाही राज्याचो चडसो भाग घेतलो आनी भरपूर संपत्ती लुटून व्हेली. नंदन घेतकूच सुलतान काश्मीरा वटेन गेलो. त्रिलोचनपाल आपल्या उरिल्ल्या सैन्यासयत थंय गेल्लो. ताणें सुलतानाच्या सैन्याचो प्रतिकार केलो पूण थंयच ताका हार घेवंची पडली. उपरांत तो उदेंत पंजाबांत पळून गेलो. थंय ताणें सैन्य एकठावन कांय वर्सां राज्य केलें. पूण तेन्ना ताका शर्वनृपती चांदराय हाचेकडे संघर्श करचो पडलो. शर्व म्हळ्यार सहारणपुरा लागसारचें ससर्व. चांदराय आनी त्रिलोचनपाल हांचे कितलेशेच संग्राम जावन दोनूय पक्षांचे बरेच सैनिक मेले. उपरांत दोगांयनी कबलात केली. तेन्ना त्रिलोचनपालान आपलो पूत भीमपाल हाचे खातीर चांदरायाचे धुवेक मागणी घाली. चांदरायान ती मान्य केली. पूण भीमसेन लग्ना खातीर शर्वांत वतनाच ताका अटक केली. तेन्ना त्रिलोचनपाल ताका सोडोवंक शकलो ना.
इ.स. 1018 वर्सा सुलतान परतून व्हड सैन्य घेवन भारतांत आयलो. पंजाब आनी काश्मीरांतल्या राजांनी ताका आदार केलो पूण त्रिलोचनपाल माळण्यांतल्या परमार भोजराजाकडे पळून गेलो. सुलतानान इ.स. 1019 वर्सा शर्वाचेर हल्लो केलो. तेन्ना चांदरायय पळून गेलो. त्या बोवाळांत भीमपाल बंदखणींतल्यान सुटलो.इ.स. 1021-22 वर्सा सुलतान परतून जेन्ना भारतांत आयलो तेन्ना ताणें चंदेलांचेर घुरी घाली. त्या वेळार शाही राजा त्रिलोचनपाल हाणें यमुना
