हिजरी शक कांय थशदीक उगांवांळी ते टोळठी कश्तन भोंवतात आळी थ्रयचे दुकाजदार, सुतार, शिंपी, चामार, शेट, धवड हांचेकडल्याज वर्मुकी एवंडणी वसूल करतात. दर एका कुणब्याच्या घशंतल्याज, पूत जल्मल्यार ते पयशे घेतात. गुजरातांतल्या चडशा भागांजी एकाद्रे बायलेक खूब उत्तर गुजशतांतले हिजडे श्वची करीजात. ते श्वताक बहुचश देवीचे उपासक माजतात. पूण ते बायलांचो भेस करीज्ञात. तांचे उलंतोवप - चल्तप मात छिन्नाल बायलनेभशेन आसला, तांचीं लतण्ळां जातात आत्नी तांकां भुरणीय जातात. ते जांवाक हिजडे आसतात. ग्रामपंचायतींजी तांकां जमनी दाळ दिल्लयात. ग्रामपंचायतींकडल्यान तांकां वर्मुकी एवंड मेळटा. ताचेर ते आपलें पोट भएतात. घालूज मार्थेभश् फुलां माळटात. शळ्यांत फुलांच्यो माळो घालतात. कुडींत मर्दी ताका एका स्टुलाचेर बसोवज ताचे हातपांय घट्ट धरतात. कांय लोक धोलकी अञी झांजो वाजयतात. शस्त्रक्रिया करपी मनीम एकाच वाशन ताचें जजजेंद्रिय कापून उडयता. ही शस्त्रक्रिया धोक्याची 3ासतT. माजाल दक्षिण भारतांत ते खूब उण्या प्रमाणांत आसात. पयलीं दक्षिण भारतांतले णिऐस्त मुसलमाज आपल्या जजाजरवाब्याचेर देश्वरेश्व करपारवातीर हिजडे वा एवोजे हांची जेमणूक करताले. तांची दीक्षा घेवपाची पद्धत पवयांचे दीक्षाविधीभशेलूच आसा आजी भिक्षा माणपाची पडतूय पतयांभशेलूच आसा. पूण ते तांचेपरस चड बेमुर्वत आली उर्मट आसतात. शतच्या वेळार ते मुसलमान दादल्यांबरोबर अचकट-विचकट आजी अश्लील भाझ उलयत भोवतात. मुसलमाज तांकां माजूम हें अंमली पेय पिवोवज आपलें काम सादोवन्न घेतात. कोंकणी विश्वकोश : ४ पूण ते मडयावांगडा मसंडेंत वतात. मेल्लयाच्या धाव्या आजी चाळिझाव्या दिसा मेल्लया मञ्जशाचो एवाश्म इश्ट समाजाक आजी महें व्हरपी मुसलमाजांक जेवण घालता. ताका तशें कश्चे पडट लाजाल्यार ताका जातींतल्यान मायर घालतात. मेल्लया मनशाचे उपरांत थडणे उबारतात. – कों. वि. सं. मं. हिजरी शक : एक कालगणजा, हिजरत ह्या उतशचो अर्थ अश्बी भाशेंत जिश्क्रमण असो आसा. ज्या दिशा मुहंमद पैगंबशज दुश्माजाच्या भंयाज मक्केच्याज मदिजेक जिश्क्रमण केलें त्या दिसापसूज ह्या काळाची मेजणी सुरू जाली, अशें समजतात. ताकालाणूज हाका हिजश्त, हिजरियह सारकिल्लीं हेए जांवां आसात. ह्या प्रसंगाची णणिताज आयिल्ली तारीश्व १५ जुलै ६२२ आसूज परंपरागत तारीश्व १६ जुलै ६२२ ही येता. ह्या कालमेजणेतलें वर्स पुराय तरेज चांद्रमानाचे आशिल्लयान एक वर्म केळ्नाय ३५४ तर केन्च्नाय ३५५ दिसांचे आमता. हातूंत तीस वसाँचें एक चक्र कल्पिलां आजी तातुंतल्या २, ७, ७, ८. १0, १३, १५, १९, २१, २४, २६, २७, २९ ह्या वसाँचे दर एकाक ३५५ DD DD DDD DDD DD BBBB BB BB BBBS BBBBDD ३0 वसाँचे १0६३३ दीप्त जातात. हे कालगणजेंतले आत्नी हिंदू कालगणजेंतले म्हयजे चडकरूज चांद्रमाजाचे आशिल्लद्याज ते लाणीं म्हयन्नो आशिल्लद्याज दर तिसच्या वा चवथ्या वसf हिजरी सनांतल्तो म्हयलो हिंदू म्हयब्याच्या फाटल्याज येता. हाकालाणून ३२ वा ३३ वसति हिजरी म्हयजो बाश म्हयजे फाटल्याज गेल्लद्याज परत सुरवेच्या हिजरी सजांत मोहएम बी म्हयने येतात. म्हयव्याची सुरवात शुक्ल प्रतिपदा वा द्वितीया हे तिथीक चंद्रदर्शज जालें म्हणजे जाता, दीस वा ताश्वो हांकां चंद्र अशें म्हण्टात. सूर्य अश्ताक वता ते वेळेपसूज दिसाची सुरवात घरतात. सगळ्या इस्लामी देशांजी हो सत्न चालू आसा. मुसलमाज दक्षिण भारतांत हुलिण्गम जांवाची एक देवी आसा. तिच्या कपलभर पिंजर लायतात. रायचूर जिल्ह्यांत हे लोक खूब मेळटात. तांच्या माथ्याचेर एक बुटी आसता आजी तातूंत देवीचे प्रतिक म्हणून कळशी दवरतात. आपली विकृती पयस जावची म्हणून ते देवीक, आपूण बायलांभशेज भेझ करता म्हणून आंगवण करतात. तांच्यांतल्या कांय जाणांक परतून दादलेपण येता अशें म्हण्टात. पवया मडीं पुरतात. मजीस मरतकच ताका व्हाणोवज श्वाटीचेर घालतात. उपरांत एका जितळ वश्ञांत शुठलावज शज्यकत्याँवांगडा हो सन अरबस्थानांतल्याल भारतांत आयलतो. द. भारतांतले मुसलमाज राजे ह्या सजाप्रमाण कालमेजणी कश्ताले. इजिप्त आजी भारत ह्या देशांजी मुसलमाज लोक आपल्या धार्मिक झण वा समारंभांएवातीए हीच कालमेजणी वापरतात. पूण शेती आजी हेर वेवसायांक ती सोयीची जाशिल्लयात्व तेश्वातीश् ते जूलियज कॅलेंडर वापरतात. - कों. वि. सं. मं. हिटलर, अॅडॉल्फ : (जल्म : २0 एप्रिल १८८९ ऑस्ट्रया - हंगेरी, ब्राऊजाऊ; मरण : एप्रिल १९४५, बलीज). Qびざ �
