लक्ष्मण पै हांची कलाकृती चित्रां चिंतारिल्ली दिसतात. यक्ष-गंधर्व, सोबीत बायलो, गंधर्व-किन्नर, संन्याशी, रानां, नगरां, भवनां हांचे वरवीं एक जिवी हांगा रेशांची मांडावळ, रंगांचे आनी वेिशयाचे प्रतिपादन हे नदरेन भारताचेरूच न्हय तर मध्य आशिया, ब्रह्मदेश, लंकां, चीन आर्नी जपान ह्या देशांचे चित्रकलेचेर पडला. भारतीय चित्रकलेची परंपरा अजंठाचे चित्रकलेन सुरू जाता अशे म्हण्टात. वयले तरेची सुंदर वण्टीचित्रां बाघ अTसात. गुजराती ਜ਼ਿੰ गुजरातांतल्या कलाकेंद्रांत पयलीं पोथयांचेर चित्रां काडटाले. फुडें कागद तयार ಕ್ಲ चित्रनिर्मणी सुरू जाली. हे शैलीतली पूर्विल्ली चित्रां खास करून जैन शतमानामेरेन गुजराती चित्रशैली वैभवाचे तेंगशेर आसली. अकबरान फुडे सगळ्या कलावंतांक आपल्या दरबारांत व्हेल्ल्यान तांची गुजरात परंपरा जंद पडली. कलामोगी आनी कवी आसलो. भारतां ना ताणे 'शाहीनामा' नांवाचो जो ग्रंथ हाडिल्लो, तो सचित्र आसलो. ताचो पूत हुमायूं होय कलामोगी आसलो. अब्दुस् समद शिराजी आनी मीर सैयद अली ह्या दोन पर्शियन चित्रकारांक, हुमायूंन, चित्रकलेची उदरगत जावंची ह्या हेतान दरबारांत हाडिल्ले. तांच्या हाताखाल पन्नास काम करताले. \Ջճ շ कोंकणी विश्वकोश : १ चित्रकलेक एक नवें मोडण दिलें. तिका ‘मोगल f r - अकबराक चित्रांचो संग्रह करपाचो नाद आशिल्लो, ताणे फकत प्रणयकथांची १,३७५ चित्रां आशिल्लो एक संग्रह तयार करून - 布 ठांत ಕ್ಗಳ್ಲ್ಲಿ देखाव, राणीवंशांतल्यो बायलो, हत्ती, घोडे, रानवटी सुकणी-सावदां अशे "ಪ್ಲೀ।जेबाच्या पुराय दुस्वास करून सगळ्या चित्रकारांक धांवडावन घाले. चित्रकारांनी जी शैली केळयली, तिका राजपूत ಧ್ಧಿశ్లా कल्पनेचो प्रभाव पडिल्ली, ಘೀ एक शैली जावन आसा. रामानंद, तुलसीदास, चैतन्य, मीराबाई ह्या तिकवींचे साहित्य, रामायण-महाभारतांतले ग, गीतगोविंदांतले काव्य हातूंतल्यान राजपूत चित्रकारांनी कथाप्रसग विशय वेंचून तांणी काडेिल्या रागमाला, बारमासा आनी स ऋतू ह्या चित्रांनी दिसून येता. सैमांतल्या स ऋतूंची ननशाच्या अंतरांतल्या ಧಿಘೀ घड़यला. चित्रकारांनी पहाडी चित्रशैलीं: राजस्थानी भाव अानी संकेत हातं पहाडी शैलीची नेिर्मणी जाली. जम्मू, टेहरी, गढवाल, ..". r गुलेर, चंपा, नूरपूर कांगडा, कुलू, मंडी, साकेत ह्या ಛಿ। ಘೀಛಿ। जाली. बसौली चेित्रशैलींत गती आनी शक्त तर कांगडा शैलींत बायलेची जीण आनी सोबीतपण हाक खास अशी सुवात आसा.
