नव्या भाष्यांची आनी अर्थविवरणांची शक्यताय उक्तायल्या.तिरु.वि.क हाणें तिरुवळळुवरचे कृतीचेर समिक्षा बरोवन उदार नदरेन तमीळ साहित्या कडेन पळोपाचें आपलें मत उकतायलें.एस.वैयापुरीप्पिळै हाणें संवसारीक साहित्याचें भान दवरुन,इतिहासीक नदरेंतल्यान आपलें समिक्षा लिखाण केलां.डॉ.आर्.पी.सेतू पिळ्ळै हाच्या तमीळ इन्बम ह्या समिक्षा ग्रंथाक 1955 वर्सा साहित्य अकादेमी पुरस्कार फावो जाला.ताणें आपले आकर्शक शैलींत कंबन,तिरुवळळुवर आनी इळंगो अडिगळ हांची बरी वळख करुन दिल्या.डॉ.नवलकार सोमसुंदर भारती हाच्या तिरुवळळुवर,कंबन,दशरथ आनी तोलकाप्पियम हांचे वयल्या समिक्षा लेखांतल्यान नवी नदर दिसता.आस्,राघव अय्यंगार हाणें संघम काळांतल्या साहित्याचेर अभ्यासपूर्ण ग्रंथ बरोवन त्या काळांतल्या साहित्याचेर नवो उजवाड घाला.कि.वा.जगन्नाथ् हाका लाच्या वीरर उलगम ह्या समिक्षा ग्रंथाखातीर 1967 वर्सा साहित्य अकादेमीचो पुरस्कार फावो जाला.डॉ.एस्.वरदराजन हाणें अकनान हातूंतल्या एका गिताचेर ओवच्चैदी हो समिक्षा ग्रंथ बरयला.डॉ.टी.पी.मीनाक्षीसुंदरम हाणें शिलप्पधिकारम्,तिरुक्कुरळ.पेरियपुराणम् ह्या नवे नदरेंतल्यान टिका करुन एक दर्जेदार ग्रंथ बरयला.र.श्री.देशिकन हाचे समिक्षेंत संवासारीक संदर्भ दिसतात.प्रा.ए.एस.ज्ञानसंबंधम हाणें कंब रामायणांतल्या व्यक्तींचो चिकित्सक अभ्यास करुन एक ग्रंथ बरयला आनी पेरियपुराणम हाचेरुय ताचो एक ग्रंथ आसा.एस.ज्ञानसंबंधम् एम.वरदराजन आनी रघुनाथन ,क.ना,सुब्रह्मण्यम हाचो आधुनीक साहित्याचेरुच एक दर्जेदार समिक्षा ग्रंथ आसा.मुनुशिवम् हाचो आधुनीक साहित्यचेरुय एक दर्जेदार समिक्षाग्रंथ आसा.मुनुशिवम हाचो कंबरामायणावयलो अशोक वनम्,डॉ.एम्.दुरै रंगस्वामी हाचो अन्बुनेरी डॉ.व्ही.एस्.पी मणिक्कम हाचो तमीळ-कादल ,डॉ.गोविंदस्वामी आनी रामनाथान् हाचें अण्णांचो कंबनच्या काव्यावयलो अभ्यासपूर्ण ग्रंथ चड म्हत्वाचे आसात.तशेंच अण्णांचो कंबनच्या काव्यावयलो कंब रसम्,टी.के शण्मुघम् हाचो तमीळ नाटकांवयलो ग्रंथ,क.अप्पादुरै हाची तिरुक्कुरळ हाचेवयली समिक्षाग्रंथ,डॉ.इळंतरयन् हाची आर्विल्ल्या तमीळ काव्यावयली आनी लघुकथांवयली विस्कटावणी.जयतकांतन हाणें अभ्यास करुन विंगड विंगड ग्रंथांक बरयल्ल्यो प्रस्तावना तेच भाशेन राजाजी हाचे तिरुक्कुरळ आनी तिरुमंतिरम् हामचे वयल्या ग्रंथांचो मुजरत उल्लेख करुंक जाय.म..पो,शिवज्ञानम् हाच्या वल्ललार कंड ओरुमैप्पाडु ह्या ग्रंथाक 1966 वर्सा अकादेमीचो पुरस्कार फावो जाला.ताच्या ह्या ग्रंथांत संत रामलिंग हाचो काळ,ताचें व्यक्तीमत्व आनी चरित्रां चेरुय हांचो परामर्श आसा.
चरित्रां
तमीळ साहित्यांक चरित्रांचेरुय दर्जेदार अशें लिखाण जालां. बरणीधरन् हाणें अरूणाचल महिमै, पूनित पयनम् हे चरितत्रग्रंथ बरयल्यात. पी.एस.आचार्य हाणें बरयल्लें रामानुजांचें चरित्र श्री रामानुजर हाका 1935 वर्साचो साहित्य अकादेमी पुरस्कार फावो जाला.राजाजी हाच्या चक्रवर्ति तरिमंगन ह्या ग्रंथाक 1958 वर्सा साहित्य अकादेमी पुरस्कार तशेंच ताच्या रामकृष्ण उपनिषद हाका तमीळनाडू सरकाराचो पुसस्कार फावो जाला.ताचे व्यासर विरांदु हो ग्रंथ आनी रामायण ,महाभारत हांच्यो तमीळ गद्य आवृत्यो उल्लेखनीय आसात.गणपती हाणें मीरा.शारदमणी देवी हांचीं चरित्रां बरयल्यांत कृपानंद वारिय हाच्या ग्रंथांत भक्ती साहित्याची विस्कटावणी आसा. आर्विल्ल्या काळांत तमीळ साहित्यांत विंगड विंगड साहित्य विशयांचेरुय लिखाण जालां.तातूंतलै मुखेल साहित्य अशें आसा.शेषाद्रिनाथन्,पी.एन्, अप्पुस्वामी,प्रा .ई .टी.राजेश्वरी. डॉ.सुब्बू रेड्डियार्, प्रा.तिरुज्ञान संबंधम्, मणिक्कम्,प्रा.विश्वनाथन् हाणी भौतीक विज्ञानाचेंर तमीळींत उत्कृश्ट लिखाण केलां. मानसशास्त्राचेर डॉ.टी.ई .श्णमुघम्,तुरन् आनी चुडामणी हांणी बरयलां जाल्यार डॉ.वेंकटस्वामी हाणें वैजकीचेर दर्जेदार लिखाण केल्लें आसा.जी.आर.दामोदरन हाच्या संपादन खाला कलैक्कतिर हें विज्ञानाचें तमीळ नेमाळें चलता.
भुरग्यांचें साहित्य
तमीळ साहित्यांत,भुरग्यांविशीं खास अशी साहित्य निर्मिती जावंक ना तरी हालीं कांय नेमाळ्यांवरी भुरग्यांचें सहित्य उजवाडा येता.अशा ह्या नेमाळ्यांनी बोधकथा,परीकथा,पुराणांतल्या कथांचो आसपाव जाता.वलिअप्पा,देशिक विनायकम् पिळळै हांणी भुरग्यां खातीर उत्कृश्ट अशीं बरयल्यांत.भुरग्यांच्या पदांचो भारतीदासन् हाचो इलैनंर इळक्कियम ह पदां झेलो आसा.तेच भाशेन तूरन्,ती.ज.रघुनाथन्,सरस्वती रामनाथ.आर्वी,पूवन्नन्,वैगोंविंदन्,चुडामणी,वल्लिअप्पा ,तंबी हांणी भुरग्यां खातीर काणयो बरयल्यात.तमीळ अकादेमीचें भुरग्यां खातीर विश्वकोशाचें काम चालू आसा.
आत्मचरित्र
स्वातंत्र्या पयलींच्या काळांतली डॉ.यू.व्ही.स्वामिनाथ अय्यर हाचें एन्,चरितिरम्,तिरु वि.क.हाचें वाल्कै-क्कुरिप्पुकल हीं उल्लेरखनीय आत्माचरित्रां.कविज्ञर कन्नदासन्, हाची वनवासम्,मनवासम्,हीं दोनूय तमीळींतलीं म्हत्वाचीं आत्माचरित्रां
भोंवडेवर्णन
तमीळींत तिरु .वि.क्,ए,एम्,परमशिवानंदन्,ए.के.चेट्टियार,सोमले शुध्दानंद भारती,कल्की,देवन् ,एन डी सुदंरमवडिवेलू,मणियन्,टी.के.शुण्घुम् हांणी परदेशांतलीं भोंवडे वर्णनां बरयल्यांत.मी.प.सोमसुंदरम हाच्या अक्करै चीमियिल ह्या इंगलडच्या भोंवडेवर्णनाचेर बरयल्ल्या ग्रंथाक 1962 वर्साचो साहित्य अकादेमी पुतस्कार फावो जाला.आर.वेंकटरामन्, हाकाय ताचे रशियन भोंवडे वर्णना खातीर सोव्हिएत लँड पुरस्कार मेळ्ळा.
तयः(पळेयात तिरोदस)
तरंगां
कोंकणांतल्या ग्रामदेवतांचें प्रतीक.हें तयार करपा खातीर चार ते पांच लांबायेचो लांकडाचो वाटकुळो खांबो घेवन ताका पुडवें वा कापड गुठलायतात आनी ताच्या माथ्यार.धातूपसून तयार केल्लें देवीचें मुखें,हात वा कळस बसयतात.ह्या खांब्याकूच तरंग म्हणटात.कोंकणांतल्या जायत्या ग्रामदेवतांचीं अशीं तरंगां दसऱ्या दिसा नाचयत,वाजयत गाजयत कळंबाच्या झाडाखाला व्हरतात आनी थंय कळंबासकट
