हजारांनी वर्सांच्या काळांत आनी धर्तरेवेल्या भूभागांत तंत्रविद्येंत जाल्ले उदरगतीचो आढावो घेवप ही एक अशक्यच गजाल.हाका मुखेल अडचण म्हणजे हालींच्या दोन-तीनशें वर्सांच्या काळाआदीं केल्ल्या यत्नांची म्हायती मेळना.पूण पुर्विल्ल्या काळांतल्या होव-यांतल्या चित्रांनी आनी उत्खननांत सांपडिल्ल्यो वस्तू हांच्यावेल्यान थोडीशी म्हायती मेळटा.ह्या काळांत जी थोडी म्हायती मेळटा ती चड करून अ.युरोप, उ.अमेरिका, ईजिप्त आनी आशिया हांगासल्ल्या उत्खनन आनी संशोधनाचेर आदारिल्ली आसा.
पुर्विल्ल्या मानवाक आपली परिस्थिती सुदारपाखातीर सैमीक अवलोकन,आपली बुध्दी, कल्पकता आनी फातराचीं ल्हान-व्हड सैमीक रीतीन तयार केल्लीं हत्यारां इतलींच साधनां उपलब्ध आशिल्लीं.ज्वालामुखी, रानांत पेटिल्लो उजो जावं दोन लाकडाच्या कुडक्यांच्या घर्शणान तयार केल्ल्या आनी मागीर आपले बुध्दीन खावपाचें मांस भाजपाखातीर ताणें उज्याचो उपेग केलो.आपली राखण करपाखातीर ताणें बडयेचो आदार घेतलो.होय ताचे उदरगतीचो क पांवडो जावन आसा.
त्या काळांतल्या समाजाच्या स्वरुपाचो आनी त्या समाजांत उत्पन्न जाल्ली तंत्रविद्या हांचो दाट संबंद आसा म्हणपाचें उत्खननांत सांपडिल्ल्या वेगवेगळ्या वस्तूंवेल्यान दिसून येता.
पुर्विल्ल्या भारतांत,तंत्रविद्या आनी अभियांत्रिकी हांची म्हायती मेळटा.पुर्विल्ल्या साहित्यांत विमानां,मळबांतल्यान वचपी रथ हांचो उल्लेख सांपडटा.ताच्यावेल्यान ह्या गजालींचें गिन्यान मनशाक आशिल्लें अशें दिसता.पूण हाचो निश्चीत पुरावो जांव तपशील मेळना.स्थापत्य अभियांत्रिकी आनी ते संबंदीत तंत्रविद्या हांच्या पोरन्या अस्तित्वाविशीं मात दुबाव ना.पोरन्या शारांच्या उत्खननांत उदकापुरवणेचे कालवे,आंखिल्ले रस्ते,रस्त्याच्ये कडेचें गटार सारकिल्ल्यो गजाली सांपडिल्ल्यान संबंदीत तंत्रविद्येचो पुरावो मेळटा. तशेंच विंगड विंगड तरेचे किल्ले, होंव-यो, इमारती हांच्या बांदपाची अखंडीत परंपरा आशिल्ल्याचेंय दिसून येता.धातू गाळप,सूत काडप आनी कपडे विणप ह्यो गजालीय पयलींपसून भारतीयांक खबर आशिल्ल्यो आनी हीं तंत्रांय बरीच विकसीत जाल्लीं आशिल्लीं.वेगवेगळ्या तरेचे कपडे आनी प्रतिमावर्धक भिंगांची भारत परकी देशांत निर्यातय करतालो. पूण त्या त्या तंत्रांत नवें सोद लागून उदरगत मात जायत रावली ना.
भारतीय तंत्रविद्येची चडशी म्हायती मेळना. अमूक एक क्रिया केल्ल्यान ताचे जे परिणाम जातात ते विशीं ग्रंथांनी म्हायती मेळटा.पूण तातूंत वापरिल्ल्या तंत्राविशीं म्हायती मेळना. पुर्विल्ल्या काळांतल्या (ख्रि. आ. सु. २५०० ते उपरांत) भारतांतले तंत्रविद्येचे अशे वांटे घालूं येतात.१)अन्नविशयक तंत्रां- शेती,पशुपालन, नुस्तेमारी,शिकार,अन्न तयार करप. २)हस्तकला आनी धंदे आनी ३)शरीराचें सौंदर्यवर्धन, संगीत आनी ललीत कला.
आधुनीक अर्थाची यंत्रसंबंदीत तंत्रविद्या पुर्विल्ल्या काळांत भारतांत आशिल्ली म्हणपाचे उल्लेख सांपडटात.कौटिलीय अर्थशास्त्र (इ.स.आ.चवथो शेंकडो) ह्या ग्रंथांत एक आयुधागार नांवाचें स्वतंत्र प्रकरण आसा.तातूंत झुजांत वापरपाच्या थीर आनी चाल अशा दोन तरेच्या यंत्रांची म्हायती दिल्ली आसा. झुजाक उपेगी पडपी यंत्रांशिवाय कालमापनाचीं,ता-यांचे वेध घेवपाचीं,कळसूत्री खेळणीं सारकिल्ल्या यंत्रांची म्हायती वेगवेगळ्या ग्रंथांनी मेळटा.
भारतांत यंत्र आनी तंत्रविद्येची परंपरा खूब काळ चालू आशिल्ली आनी ते विद्येचेर खुबशे ग्रंथय निर्माण जाल्ले आसुंये. पूण उपरांतच्या हजार- बाराशें वर्सांच्या काळांत (अस्तंते तंत्रविद्येच्या संपर्कांत येमेरेन) भारतीय संस्कृतायेंत खुबशे बदल घडून आयले. हाका लागून तंत्रविद्येची परंपरा बरोच काळमेरेन खंडीत जाली.
इतिहासपूर्व काळांत मनीस रानटी अवस्थेंत रावतालो.आपली स्थिती सुदारपाखातीर फुडें ताणें लाकूड ,फातर, हाडां,कातडी,कोंडे, माती हांचो उपेग केलो.पूण आपल्या कामाखातीर फातराचीं हत्यारां करपाकशिकपाक मात लाखांनी वर्सां लागलीं.उत्खननांत अशीं हत्यारां सांपडल्यांत आनी हाच्यावेल्यानच ह्या काळाक पुराश्मयुग म्हण्टात.सुरवातेचीं फातराचीं हत्यारां जाय तशा आकाराच्या गुळगुळीत फातराचे दोन भाग करून केल्लीं आसतालीं.हीं सामकीं प्राथमिक स्वरुपाचीं ह्त्यारां आशिल्लीं. हीं हत्यारां चवथ्या कल्पाच्या(सु. ६ लाख वर्सांपयलींपसूनच्या काळाच्या) पयल्या सु.एक तृतीयांश काळामेरेन तशींच वापरताले.
ह्या प्राथमिक खडबडीत हत्यारांचो फुडलो पांवडो उत्तर आफ्रिक्स्स,युरोप आनी अस्तंत आशिया ह्या भागांत सांपडिल्ल्या हत्यारांवेल्यान दिसून येता. ह्या हत्यारांनी तंत्रविद्येचे नदरेन प्रगति जाल्ली दिसता.
नवाश्मयुग हो काळ म्हळ्यार ख्रि.आ.सु.१०,००० वर्सांपयलींचो काळ.ह्या काळांत तंत्रीक आनी समाजीक बदल घडून येवन उत्तर भागांतल्या कांय प्रदेशांनी पशुपालन आनी शेती वेवसाय हांचो विकास जालो.शेती आनी पशुपालन साध्य जाल्ल्यान नवाश्मयुगीन मनशाच्या जिवीतांत क्रांती घडून आयली.धान्याच्या चड पिकाक लागून तें साठोवपाखातीर कडे(गुदाम) तयार जाले. तशेंच धान्याचें पीठ करपाखातीर वांटपाचीं साधनां तयार जालीं. रोटयो करपाखातीर चूल आनी तवो आयलो.धान्याचें किण्वन करून सोरो काडपय सुरू जालें.पुराश्मयुगांतलीं खेडीं वचून त्या जाग्यार रस्त्याचे कडेक बांदिल्लीं घरां
