बॉश, काल हातूंत एम. एस. आनी रॉकफॅलर विद्यापिठांत पीएच. डी. (१९६४) ह्यो आशिल्लो. उपरांत ताणे ला हॉइया हांगाच्या साल्क इन्स्टिट्युटांत दलबेक्को हाच्या हाताखाल संशोधन केलें (१९६५-६८). थंय ताणे पोलिGोविशाणूच्या विश्लेशणाक सुरवात केली. थंयसावत १९६८ त तो परत मॅसेंच्युसेंट्स इन्स्टिट्यूट ऑफ टेंक्नोलॉजीत सहाय्यक प्राध्यापक म्हणून आयलो आनी थंय ताणे अर्बुद-विशाणूचो अभ्यास केलो. १९७२ सावन तो थंयचे सेंटर फॉर कॅन्सर रिसर्च हे संस्थेत सुक्ष्म जीवशास्त्राची प्राध्यापक जालो. बॉल्टिमेर हाका १९७५ वसचिो वैजको आनी शरीरक्रियाविज्ञानाची जननीक सामग्री हांचेमदल्या आंतरक्रियाविशीं ह्या तिगांनीय लायिल्ल्या शकतलें अशें तंत्र उपलब्ध जालें. दलबेक्को हाच्या कार्याक लागून हेर ट्रान्सक्रिप्टेझ एंझायम, सोदून काडलें. जाची जननीक सामग्री रिबोन्युक्लिक आरएनए आम्ल आसता, असो विशाणू ह्या एंझायमाक लागून स्वताची 3ासा. जाली. तशेंच, ह्या एंझायमाक लागून जननीक वा आनुवंशोक वृत्त फुडें कशे व्हरतात वा ते डीएनएंतल्यान आरएनएंत कशे वता तें ताणे दाखयलां. बॉल्टिमोर हाका एली लीली पुरस्कार (१९७१) आनी हेर जायते - कों. वि. सं. मं. बॉश, कार्ल * {जल्मः २७ ऑगस्ट १८७४, कोलोन-जर्मनी: मरण : २६ एप्रिल १९४०, हायइलबर्ग). जर्मनींत जालें. १८९६ त ताणे लायपसिक विद्यापिठांत प्रवेश घेतलो आनी थंय १८९६त ताणे कार्बनी रसायनशास्त्रांतली पीएच. ही. पदवी ԳԳՇ कोंकणी विश्वकोश : ३ मेळयली. १८९९ त बाडिश अॅनिलीन अँड सोडाफॅब्लिक (BASF) कंपनोंत निर्माण करपाचे पद्दतीविशों संशोधन सुरू केले. फुड़े हे कंपनीचे रुपांतर आय. जी. फार्वेन हे कंपनोंत जाले आनी १९३५ त तो हे कंपनीचो अध्यक्ष जाली. थंय आसतनाच उच्च दाब अानी योग्य उत्प्रेरक हांची मेळयले. तेखातोर ताणे वीस हजारांपरस चड प्रयोग केले. ही पहत १९११ सावन प्रत्यक्ष वापरांत आयली आनी तिका लागून हेर रसायनीक पदार्थाच्या (देखीक-सारें, नायट्रिक आम्ल, मिर्थेनॉल आंदी) उद्देगधंद्यांक खरीच गती प्राप्त जाली. १९१५ त एक व्हडले शेतको प्रयोग क्षेत्र उबारून थंय ताणे घेता, हाचोय ताणे अभ्यास केलो. उच्च दाखाक उदकाची वाफ आनी प्राणवायूहांची भरसण योग्य उत्प्रेरकावयल्यान धाडून हायड्रोजन निर्माण उच्च दाबावरवीं रसायनीक विक्रिया घडोवन हाडपाचे पद्दतीचो सोद लावन तांची उदरगत वेळल्लेखातीर ताका १९ ३ १ वसचिी मेळ्ळो. - कों. वि. सं. मं. बिंदू-१ : अक्षरावयलें वा यत्रांतलें वा ॐकाराचे अर्दमात्रेतले टींब म्हळ्यार बिंदू. हें बिंदूचें एक स्वरूप. तशेंच, बिंदूवें अव्यक्त अशेय स्वरूप आसा. तंत्रीक लोक शित, शक्ती आनी बिंदू अशीं तीन रत्नां मानतात. ही तीन रत्नां म्हळ्यार समस्त तत्त्वांचीं अधिश्ठानां. हातूंतलो ह्या रुपांनी परिणत जाता, तेत्वा ताका 'शुध्द अध्वा' अशे म्हण्टात. हेविशों कालोत्तर तंत्रांत एक शलोक आयला तो असो स्छूलं शब्द इति प्रोक्तं तूक्ष्मं द्वन्ताग्यं #ळेत् / चिन्तया रहितं यनु तत्कारं परिकीर्तिता // पर महळयार चैितनांत आशिल्लो.
