ब्रोकर, गुलाबदास हरजीवनदास
जल्मः २० सप्टेंबर १९०९, पोरबंदर, सौराष्ट्र (गुजरात). आर्विल्लो गुजराती लेखक आनी समक्षिक. मुंबय विद्दापिठांत ताणें बी. ए. १९३० मेरेन घेतले. १९३२-३३ त सुटके चळवळीच्या काळांत ताणें कायदेभंग चळवळींत वाटो घेतिल्लो. तेखातीर ताका १६ म्हयने बंदखण भोगची पडली. १९३३ सावन तो वायदेबाजाराचो गलाल आशिल्लो. १९६४त तो ह्या वेवसायांतल्यान निवृत्त जालो.
गुजराती साहित्यांत कथाकार म्हणून ताका म्हत्वाची सुवात आसा. गुजरातींत मनेविश्लेशणाचेर कथेची सुरवात ताशें केल्ली. सादें-सरळ लिखाण आनी दीसपट्ट्या घडणुकांचें चित्रण करपी ताच्यो कथा, मानवी मनाचे खोलायेचो सोद लावपाचो यत्न करतात. महानगरांतल्या उच्चमध्यम वर्गांतल्या तरनाट्या दादले-बायलांचे प्रस्न (चड करुन लैंगिक) ताणें आपल्या कथांवरवीं हाताळळ्यात. ताच्या एकाकींतल्यान होच विशय स्पश्ट दिसता. ताणें आवय आनी भुरगीं ह्याय विशयाचेर कांय दर्जेदार कथा बरयल्यात. समिक्षा लिखाणांतूय ताणें सैध्दांतिक विश्लेशणविवरण बरे तरेन केलां.
ताच्यो कथा आर्विल्या भारतीय तशेंच इंग्लीश, जर्मन, इटालियन, युरोपी भासांतल्यान अणकारतल्यात. इंग्लीश आनी हिंदीतल्या कांय नामनेच्या साहित्यकृतींचे ताणें गुजराती अणकार केल्यात. ताच्यो कांय उल्लेख करपासारक्यो साहित्यकृती अशोः कथाः लता अने बीजी वातो (१९३८), वंसुंधरा अने बीजी वातो (१९४१), उभी वाटे (१९४४), सूर्या (१९५०), पुण्य परवार्दुं नभी (१९५४), प्रकाशनूं स्मित (१९५६), जीवननां अमृत (१९७४), नाटकः धूम्रसेर,मननां भूत (१९६४), एकांकिका संग्रहः ज्वलंत अग्नि (१९५६), कविताः वसंते (१९६४), समीक्षाः रुप सृष्टिमां (१९६२), अभिव्यक्ति (१९६५), भोवंडे वर्णनाः नवा गगननी (१९७०), संपादनः गुजरातीनां एकांकी (१९५८), अणकारः भूतावळ (१९६०-इब्सेन हाच्या घोस्टसचो
