सुमार 1500 ते 8000 मुळां आसतात. ऊंच वाडपी माड 80-100 वर्सां जगता. मोटवे जातीचे माड 40-50 वर्सां जगतात.
माडाच्या उगमस्थामाविशीं त5चें एकमत ना, तरी पूण मॅलेनेसीया हो वाठार माडाचें उगमस्थान आसा अशें बर्याचशा तज्ञांचें मत आसा. न्यू-गीनीयाचे अस्तंतेक माडाचें उगमस्थान आसूं येता, अशें जाण कारांचें मत आसा. भारतांत खूब पुर्विल्ल्या काळासावन माडाची लागवड करतात. रामायण, महाभारत ह्या ग्रंथांनी उल्लेख आसा.
संवसारांतल्या सुमार 90 देशांनी 100 लाख हेक्टर सुवातींत माडाची लागवड आसा. भारताभायर फिलिपायन्स, इंडोनोशीया, श्रीलंका, थायलंड, मलेशिया, न्यू गिनीया, फिझी, झंझीबार आदी देशांनी माडाची लागवड व्हड प्रमाणांत जाता. नाल्ल पिकेवपी देशांत भारताचो तिसरो नंबर लागता. देशांत सुमार 15 लाख हेक्टर सुवातींत माडाची लागवड आसा ताचे पासून सुमार 92,830 लाख नाल्ल मेळटात (1989-90).केरळ, तमिळनाडू, कर्नाटक , आंध्र प्रदेश, महाराष्ट्र आनी गोंय ह्या राज्यांनी माडाची लागवड व्हड प्रमाणांत करतात. माडाचे देशांतले वट्ट सुवातींतली 57% सुवात केरळ जाज्यांत आसा. गोंयांत सुमार 22500 हेक्टर सुवातींनी माडाची लागवड आसा. ताचेपसून सुमार 10 कोटी नाल्ल मेळटात.
माडाचे दोन प्रकार आसात. एक ऊंच वाडपी आनी दुसरो मोटवो माड. ह्या दोनूय प्रृकारांच्या माडाच्यो कितल्योशोच जाती आसा. ऊंच वाडपी माडाच्यो कांय म्हत्वाच्यो जाती म्हळ्यार – बाणावली, कळंगुट, वेस्त कोस्ट टॉल ,प्रताप, लक्षद्दीप ऑरडीनरी , लक्षदीप मीक्रो, अंदमान ऑरडीनरी कटपडम, लगूना, साँ रामन , मकापुनो, स्पीकाटा. हातूंतल्यो गोंयांत बाणावली आनी कळंगुट ह्या जातींची लागवड करतात. ड्वार्फ, गंगाबोन्डम, कोकोनीनो, मंजीपोड, रथ थेबली ह्यो कांय मोठव्यो जाती सात. होभायर ऊंच आनी मोटव्या जातींमदीं संकर करून टृ × डी नी डी × टी ह्यो संकरीत जाती शास्त्रज्ञांनी विकसीत केल्यात.
माड हें उश्ण कटिबंधांत वाडपी झाड. ज्या जाग्यार सरासरी 27° से. तापमान उरता थंय माड बरे जातात. दर्यादेगेच्या 900मी. उंचायेचेर लेगीत माड बरे जातात. दर्यादेगेवयल्या खार्या आनी दमट हवामानांत माडाची वाड बरी जाता नी उत्पन्नय बरें मेळटा. रेंवट तशेंच न्हंयेचे देगेची, सुपीक आनी बरे निचर्याचे जमनींत माड बरे जावन येतात नी उत्पन्नय बरें मेळटा.
माडाची लागवड नाल्लापसून करतात. नाल्लापसून पयलीं कवाथे तयार करून ते लावपाखातीर वापरतात. चड उत्पन्न दिवपी माडाचे मध्यम
