Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/149

From Wikisource
This page has been proofread.


141

METELO. Nasayran ni Eustaquio kamatayon ni Tito?

CORNELIO. Wala sia makasayod: di ya ina sikwayon.

Sia, sa iya bilanggoan, kuhaon ko, Metelo;
Pagtimalos kuhaon nakon sa iya amay,
Kag sa sini nga bagay akon nga insultohan
Ang sang amay wa’y salig dalayon nga
pagbantay.

IKADUHA NGA GWA

Si Flavio kag mga pinanghambal

FLAVIO. Cornelio, maluoy ka, tugti ako nga

maghambal
Kay Eustaquio! Nadid-an sang mga
hangaway mo
Ang akon pagsulod sa iya bilanggoan!

CORNELIO. Kon sa mapainubuson, ginapangayo nimo,

Sa maayo tugotan ko. Sa madaling’ tion
Hulata nga kuhaon nila sia sa palasyo.
Kari ikaw, Metelo, updan nimo ako
Kon luyag mo tumanon mga sugo ni
Adriano.

IKATLO NGA GWA

Si Flavio lamang

FLAVIO. O malaot nga palad! Romang’ wa’y

kabalaslan!
Ginapaantos mo’y subong hangawayng’ di
nalupig
Nga sa kaayuhan nimo sia nagkadto sa
naway.
Ngaa sang kaakig nimo nagaagum ako?
Pungsod wa’y kabalaslan!.. . Banwang’
makaluluoy...!
Kon kamo gagahum, mga diwang’ mataas,
Palad sang mamalatyon sini nga kalibutan,
Ngaa man nga ako napakagha sa silot?
Padyang’ lain nahulat ko sa akon
kinabudlayan!