This page has been validated.
Ang moros isa lamang sa kagha nagabantay,
Masubo yang’ natulok gasulod nga kasanag
Nga nagapanglapos sa madayaw nga bintana
Apang sa gilayon nakita yang’ gabanhay
Kalamalamahan nga landong nga sa sanag
Nagkurog anay, kag ang lalakin-on nga dagway
Naathagan nga amo’ng nawong niyang’ maligdong.
Wagkos nga maputi sa iya ulo nagputos,
Ang malaba nga bungot sa iya guya nagpaathag,
Ang espadang’ tiku gakabit sa iya paha
Nga sa dugo nga mainit sa kahadlok gapauklo.
Subong masubong’ hagong sang kalong nga saway
Nga gabatyag kasakit sa pagbakho sang tawo,
Tingog niya nagtublag linong nga daw lulobngan
Kag sa moros sa aninaw niya nga matagnaon.
‘‘Ay! ay! — siling ya sa iya, kag nagtunog madalum
Daghob nga sa kalag kahadlok gapabatyag,
Subong sang handumanan sang maabyanon nga tingog. —
“Kailo man ako! Kailo’ng pungsod nga maisog
Sa iya sabak nakita ya’ng banlason nga Libia!
Kailo man ang Koran, panubliong’ balaan
Nga sang Mahometanhon nga Ala ginbilin sa iya!
Dili rnas-a mahimo gamhanang’ kristuhanon
Didto sa mga pangpang sang Guadaleteng’ lunhaw
Nga maagawan nimo’y hayahay, kay liwat
Nabatak mabatukon ang ulong’ nabilanggo.
Si Pilayong’ halangdon, godanhon nga bilidhon,
Ang anak nga bansagon sang maisog nga Favila,
Sa matig-ang’ bato didto sa Covadonga
Nagsumpong sa kusog sang mga Mahomanhon.
Ang Krus, ang Krus, ang tanda nga ginasimbahan,
Hangaway ’ya padayon, nga gapaabot magdaog:
Si Maria gabuylog sa ila nga sa iya lambong
Maluyang’ mga lawas iya ginakunopan.
Apang di igkahadlok, kay ang mahometanhon
Gihapon madalag-on sa mabaskog nga inaway,
Kag indi magsalig sa iya bulig, nga lamang
Sa gatuo sa Diwa butkon ’ya nabuligan.
Apang kon magtulog ka sa butkon sang kalipay
Kag mga pagsulondan nga Diosnon pabay-an mo,
Mahulog ang dambana nga nagsakdag kay Tarif
Sa labu nga makusog sang di-diosnon nga espada;
Masubo yang’ natulok gasulod nga kasanag
Nga nagapanglapos sa madayaw nga bintana
Apang sa gilayon nakita yang’ gabanhay
Kalamalamahan nga landong nga sa sanag
Nagkurog anay, kag ang lalakin-on nga dagway
Naathagan nga amo’ng nawong niyang’ maligdong.
Wagkos nga maputi sa iya ulo nagputos,
Ang malaba nga bungot sa iya guya nagpaathag,
Ang espadang’ tiku gakabit sa iya paha
Nga sa dugo nga mainit sa kahadlok gapauklo.
Subong masubong’ hagong sang kalong nga saway
Nga gabatyag kasakit sa pagbakho sang tawo,
Tingog niya nagtublag linong nga daw lulobngan
Kag sa moros sa aninaw niya nga matagnaon.
‘‘Ay! ay! — siling ya sa iya, kag nagtunog madalum
Daghob nga sa kalag kahadlok gapabatyag,
Subong sang handumanan sang maabyanon nga tingog. —
“Kailo man ako! Kailo’ng pungsod nga maisog
Sa iya sabak nakita ya’ng banlason nga Libia!
Kailo man ang Koran, panubliong’ balaan
Nga sang Mahometanhon nga Ala ginbilin sa iya!
Dili rnas-a mahimo gamhanang’ kristuhanon
Didto sa mga pangpang sang Guadaleteng’ lunhaw
Nga maagawan nimo’y hayahay, kay liwat
Nabatak mabatukon ang ulong’ nabilanggo.
Si Pilayong’ halangdon, godanhon nga bilidhon,
Ang anak nga bansagon sang maisog nga Favila,
Sa matig-ang’ bato didto sa Covadonga
Nagsumpong sa kusog sang mga Mahomanhon.
Ang Krus, ang Krus, ang tanda nga ginasimbahan,
Hangaway ’ya padayon, nga gapaabot magdaog:
Si Maria gabuylog sa ila nga sa iya lambong
Maluyang’ mga lawas iya ginakunopan.
Apang di igkahadlok, kay ang mahometanhon
Gihapon madalag-on sa mabaskog nga inaway,
Kag indi magsalig sa iya bulig, nga lamang
Sa gatuo sa Diwa butkon ’ya nabuligan.
Apang kon magtulog ka sa butkon sang kalipay
Kag mga pagsulondan nga Diosnon pabay-an mo,
Mahulog ang dambana nga nagsakdag kay Tarif
Sa labu nga makusog sang di-diosnon nga espada;