maayo, kinahanglan una nga mahimo siyang inahan kun dalagang
putli, bisan makausa lamang.
Si Ibarra mipahiyum ug diyutay ug mitubag dungan ang pagkuhh sa pipila ka papel sa iyang sudlanan nga giluklok.
—Ang akong amahan, sa buhi pa, sabug magpakitambag kanimo mahitungud sa pipila ka butang, ug nahinumdom ako nga wala gayud siya magbasul nga misunod sa imong mga tambag. Aduna akoy diyutayng butang gihunahunang buhaton ug nagkinahanglan akó nga makakab-ut gayud ang maayong sangputanan.
Ug sa pila ka pulong gihubit ni Ibarra sa tigulang ang iyang hunahuna sa pagtukod ug tulonghaan, nga gisaad niya sa iyang hinigugma, ug gihikyad niya sa atubangan sa pilosopo ang mga piano nga iyang nadawat gikan sa Manila.
—Buut unta ako pakitambag kanimo kinsang mga tawhana sa lungsod ang unahon ka pagkabig aron makakab-ut maayong sangputanan ang akong bubuhaton. Ikaw nakaila kaayo sa mga molupyb dinhi; ako bag-o lamang nahiabut ug isip nga langyaw sa akong yutang-natawhan.
Milagok ang luha sa mga mata sa tigulang sa pagtan-aw niya sa mga piano nga diha sa iyang atubangan.
—¡Ang imong buut buhaton karon mao ang akong damgo kanhi. ang damgo sa usa ka alaut nga buang!—matud ni pilosopo Tasyo nga nahinuklog;—ug karon, ang una kong itambag kanimo mao nga ayaw pagpak itambag kanako bahin niining butanga.
Ang batan-on mitan-aw kaniya nga nahibulong.
—Kay ikaw—mipadayon ang tigulang—nganlan usab unyag buang sa mga tawong mabuot. Isipong buang sa mga tawo kadtong dili samag hunahuna kanila, busa giisip ako nilang buang ug tungud niana pasalamatan ko sila, jkay alaut ako intawon sa adlaw nga ila akong ulian sa kabuot! Sukad nianang adlawa kuhaan ako nila sa diyutayng kagawasan nga akong nakab-ut, bill kun ilis sa akong pagkabut-an nga ilang gikuhl ¿Apan kinsay nasayud kon sila may katarungan ba tuod? Ang akong kinabuhi ug mga hunahuna wala ko ipasubay sa ilang mga balaod; ang mga kamatuoran nga akong gituhoan, ingon man ang mga butang akong gipaninguha, lahi kay sa ila. Gibantug nilang but-an ang gobernadorcillo, kay, sanglit walay
