pag-ayo sa pipila ka sulti nga tungud sa pagka-kaka lugos lamang malitok ni Don Tiburcio. Tungud niini ug tungud usab kay si Doktor de Espadana dili man moduaw sa tanan sama sa ubang mga doktor, gipili siya ni Kapitan Tiyago aron maoy motambal sa iyang anak.
Mahatungud sa batan-ong Linares, kini lain na hinuon. Diha nga gihikay pa ang panaw ngadto sa Espanya sa magtiayong De Espadana, Si Donya Victorina naghunahuna pagpangita usa ka “administrador” nga Katsila nga magaatiman sa ilang katigayonan samtang wala sila dinhi, sanglit dili siya mopiyal sa usa ka Pilipinhon; ang bana nahanumdom sa usa niya ka pag-umangkbn sa Madrid nga nagatuon alang sa pagka-manlalaban ug giisip nga maoy labing maayog ulo sa ilang mga kabanay; busagisulatan nila ug gibayrang daan ang abang sa bapor nga iyang sakyan, ug diha nga ang panaw sa magtiayon wala na ipahinayon, ang batan-on nagapadulong na nganhi sa Filipinas.
Mao kini ang tulo ka tawo nga bag-ong nangabut.
Samtang namahaw sila, miabut si pari Salvi, ug, sanglit ang magtiayon nakail^ na mang daan sa kura, ilang gipaila usab kaniya ang batan-ong Linares nga naulaw.
Samtang namahaw sila, miabut si pari Salvi ug, sanglit ang dalaga nagapahulay ug natulog. Nagahisgot usab sa panaw; si Donya Victorina mipakutab sa baba sa pagsaway sa batasan sa mga molupyo sa mga lalawigan gawas sa Manila, sa ilang mga balayng inaptag nipa, sa mga taytayan mga kawayan, ug wala malimot pagsugilon sa pari sa iyang pakighigala sa Segundo Cabo, sa Alkalde nga si kuan, sa Oidor nga si kuan, sa Intendente, ubp., tanan mga tawong pulos hamili nga nanagtamud uyamut kaniya.
—Kon sa usang adlaw ka pa moanhi, Donya Victorina— mitubag si Kapitan Tiyago diha nga ang doktora mihilom makadiyot— gikakita mo unta ang Kapitan Heneral: diha gayud magalingkod nianang imong gilingkoran.
—Unsa? Mianhi ang Kapitan Heneral? Ug dinhi abut sa imong balay? Bakak kana!
—Giingon ko na lagi ikaw nga diha niana magalingkod! Mianhi ka pa unta sa usang adlaw...
—Ah! kaanugon nga si Maria Clara wala mosayo pagkasa-
