liwat man untag Katsila. Sa akong hunahuna, kon lain pang
tawo ang hitaboan niadtong tanan, dagway, nakagawas dayon
untlk, kay diha may usa ka mananambal nga miingon nga
kadtong Katsilang maniningil sa buhis namatay sa sakit nga
congestion cerebral,1 apan ang kadatb sa imong amahan, ang iyang
labihang pagsalig sa katarungan ug ang iyang kasilag sa tanang
buhat nga dautan ug hiwi, maoy nakaunlod kaniya. Ako, bisan
dill mahigugmang mopakilimus ug utang-kabubut-on kang
bisan kinsa, miatubang niadtong Kapitan Heneral nga gisundan niining namunoan karon; gipahayag ko kaniya nga dill
mahimong pilibustero ang usa ka tawo nga mosagop ug mohinabang sa tanang mga Katsilang dagsa kung kabus nga modangop kaniya, usa ka tawo sa kansang kaugatan nanuhotsuhot
ang dugo sa Katsila; apan kawang lamang ang tanan kong
mga panlimbasug ug mga panumpa sa atubangan sa Kapitan
Heneral: jmao day bunga nga akong nakuha ang angga nga
buangbuang!
Mipahulay ug kadiyot ang tigulang, ug sa pagpaminaw niya nga si Ibarra nagpakahilum ug naningod, mipadayon pagsulti:
—Giatiman ko ang mga hilikaydn sa buroka sa imong ama han, ug midangop ako sa bantugang manlalaban nga Pilipin- hon, ang batan-on nga si A. . . , apan kini wala mopasalig paglaban kaniya, kay kono dill gayud makadaug. Tungud sa akong paglaban unya kaniya— matud pa sa batan-on—, tingali ang iyang mga kaaway managtukod na usab bag-ong mga sumbong batok kaniya ug kaha batok usab kanako. Adto lamang dangop kang ginoo M. . , . , nga maayong mosulti, Katsila ug tinamud kaayo.” Gituman ko ang tambag sa batan-on ug ang bantugang manlalaban nga Katsila maoy miatiman sa buroka sa imong amahan nga iyang gihikay ug gilabanan pag-ayo. Apan ang mga kaaway daghan uyamut ug ang uban nanagtagb ug wala hiilhi. Nanungha ang daghang mga saksi nga pulos bakakon ug ang ilang mga butangbutang batok sa imong ama han nga kon sa lain pang dapit mahanaw lamang untk sa usa ka sulti sa manlalaban, dinhi gituhoan ug gidawat. Kon
