Niadtong higayona miabut si Kapitan Tiyago. Sama sa dagkung mga sugarol, siya nagasul-ob kamisa nga panapton sa Canton, kal sones nga delana ug nagakalog hipihapa. Sa iyang luyo nagasunod ang duha ka binatonan nga nanagkugos sa kanawayon ug usa ka dakung manok ugis.
—Si Sinang nagsulti kanako nga si Maria Clara nagakaayo na —matud ni Kapitan Basilio.
—Wala na siyay hilanat, apan maluya gihapon.
—Napilde ka ba kagabii?
—Diyutay; nasayud ako nga ikaw nakadaug . . . Tan-awon ta kon makabawi ba ako.
—Itari mo ang imong kanawayon? — nangutana si Kapitan Basilio nga mitan-aw sa manok nga iyang gipangayo sa binatonan.
—Sumala sa higayon, kon adunay pusta.
—Pilay ipusta mo?
—Kubus sa duha ka libo, dili nako itari.
—Nakakita ba ikaw sa akong bakiking bulk? —nangutana si Kapitan Basilio, ug gitawag niya ang usa ka tawo nga nagakugos usa ka manok nga gamay.
Ang manok gihiling ni Kapitan Tiyago, ug, human niya timbanga ug tan-awa pag-ayo ang himbis, iyang giuli.
—Pilay ipusta mo? —nangutana.
—Kutob sa imoha.
Duha ka libo ug lima ka gatus?
—Tulo ka libo?
—Oo, tulo ka libo!
—Sa sunod nga soltada!
Gisabwag dayon sa mga miron ug mga sugarol ang balita nga nagkatari ang duha ka manok nga bantugan; ang duha ginasugilon ug nadungog na. Ang tanan buut motan-aw sa mga manok nga bantugan; tagsatagsa iyahay tag-an, iyahayg pahayag sa ilang huna huna.
Samtang ang balita natunog sa bulangan, ang mga singgit nagadugang, misamot ang kaguliyang, ang mga tawo nanag-ilog pagsulod sa rueda ug pagkatkat sa hagdan-hagdan. Sulod sa rueda gidala sa mga soltador duha ka manok, maputi ang usa ug
