XLVIII
ANG TIGMO Volveran la obcura golondrinas . . . (Becquer)
Sumala sa gipasidaan ni Lucas, si Ibarra miabiit sa pagka- ingon ugma. Ang iyang giuna pagduaw mao ang banay ni Ka- pitan Tiyago aron pakigkita kang Maria Clara ug pagsugilon kaniya nga giluwas na siya sa excomunion. nagdala siya usa ka sulat sa kaugalingong kamut sa Arsobispo alang sa kura. Dili tiaw ang kalipay nga gibati ni iya Isabel sa pagkasayud niad- to, kay ang buotan nga tigulang nahagugma man sa batan-on ug wala mahamuot nga ang iyang pag-umangkon maminyo kang Linares. Si Kapitan Tiyago wala didto sa iyang balay.
—Dayon —miingon ang iyaan sa iyang kinatsila nga sinang- gutan; —Maria, si Don Crisostomo dili na excomulgado: gipa- saylo na siya sa Arsobispo.
Apan ang batan-on wala makapadayon pagduol, ang pa- hiyum napalong sa iyang mga ngabil ug nalimot siya sa iyang buut isulti. Didto sa balkon, nagatindog tupad kang Maria Clara, nakita niya si Linares nga nagatagik usa ka purong- purong mga bulak ug mga dahon sa bagon; sa salog adunay mga gihay sa rosas ug sampaga nga nanghipasapasa. Si Maria nagpauraray sa iyang halapad nga lingkoranan, maluspad, nag- hinuktok, masulub-on ang tinan-awan, nagaduladula sa iyang paypay nga garing nga giluto sa kaputi sa iyang mga tudlo nga sahaon.
Sa atubangan ni Ibarra, si Linares naluspad ug ang nawong ni Maria Clara milipaghong. Buut unta siya motindog, apan, sanglit nawad-an sa umoy, miduko ug ang paypay natagas sa salog.
Tungud kay pulos sila giingogan, nangahilum makadiyot.
— 407 —
