Jump to content

Page:Noli-Me-Tangere-Cebuano-Visayano-ni-Jose-Rizal-1962-N719c.pdf/445

From Wikisource
This page has been proofread.
LII


ANG BARAHA SA MGA PATAY UG
ANG MGA ANINO


Ang Bulan nagtago sa langit nga gidag-uman; ang mga dahong tagak ug ang abog sa masigpit nga agianan padu'.ong sa kalubngan gipamalid sa usa ka matugnawng hangin, tilimadon nga haduol na ang bulan sa Disyembre.

Tutulo ka anino naghunghongay ilalum sa atop-atop sa ganghaan sa kalubngan.

—Gisultihan mo ba si Elias?— nangutana ang usa ka tingog.

Wala; sayud ka na nga kanang tawhana lain ug batasan sa uban ug dili buhaha, apan dagway mouban gayud siyi kanato, kay makausa niana giluwas man ang iyang kinabuhi ni Don Crisostomo.

—Tungud bitaw niana misugot ako— matud sa unang tingog;— ang akong asawa gipatambalan intawon ni Don Crisostomo sa balay sa usa ka mananarhbal didto sa Manila! Ako maoy mipasalig sa kombinto aron makabalus ako sa kura.

—Ug kami usab sa kuwartel aron pag-ingon sa mga sibil nga kadtong among amahan may mga anak nga maantigong manimalus.

—Pila kaha kamo?

—Lima; kana igo na kaayo. Ang binatonan ni Don Crisostomo miingon nga tingali moabut kami ug kaluhaan.

—Nan, kon mapakyas kamo?

—Sst!— matud sa usa, ug ang tanan mihilum.

Taliwala sa kangitngitan dunay nakitang usa ka anino nga mihinay pagpamaybay sa koral; usahay mohunong siya daw magpanglingi sa iyang likod.

Tuod man: sa iyang luyo, sa may gilay-ong kaluhaan ka lakang, nagsunod laing anino, labing daku ug labing kanganlag anino kay sa una, sanglit halus dili mosagahid sa yuta ug mo-

-438-