ug mabug-at ginhawaon, misugat kanila gikan sa kangitngitan
niadtong puloy-anan sa mga alaut, dungan sa mga panghayhay
ug mga bakho sa mga binilanggo. Usa ka sundalo mikadlit ug
pospord, apan ang siga napalong taliwala niadtong hangin nga
bang-og, busa gihulat nila nga kini makahungaw ug mabag-o.
Sa maalop nga kahayag sa usa ka kandila napasilang pipila ka panagway sa mga tawo: didto adunay mga lalaki nga nanaghukdong ug nanaggakus sa ilang tuhod, adunay nanag-ubo, adunay nanagtindog, nanag-atubang sa bungbong, ubp. Nabati ang hinagpak sa usa ka pakang ug ang inigot sa duha ka kahoy nga linambigit dungan sa mga balikas: gitangtang diay ang sipo.
Si Donya Consolation milili, nangugat ang iyang liog ug ang iyang mga mata nga budlat gitutok sa ganghaan nga igo lamang natukas ug diyutay.
Tinaliwala sa duha ka sundalo migula ang usa ka tawo nga makahahadlok ug panagway: mad si Tarsilo, ang igsuon ni Bruno. Ang iyang mga kamdt pinusasan; sa iyang mga saput nga nawataswatas nangigdal ang dagku niyang mga ugat. Mitutok pagtan-aw sa asawa sa Alferez sa walay diyutayng kataha. —Maó kini ang misukol ug tinuod aron dili hidakpan ug mady nagsugo aron manalagan ang iyang mga kauban— miingdn ang Alferez kang pari Salvi.
Sa luyo nagsundd ang usa ka tawo nga makaluluoy ug panagway, nagpanghayhay ug nagahilak daw gamayng bata; nagtakiang siya ug ang kalsonis nabulit sa dugd.
—Kaloy-a intawon akd, ginoo, kaloy-a akd; Dili na akd mousab pagsulod sa patyo!— misiyagit.
—Kini mady usa ka walay ulaw— pulong pa sa Alferez nga miatubang sa kura;— buut unta siya modalagan apan naigo sa paa. Kining duha mad day mga buhi nga among hidakpan.
—Kinsay ngalan mo?— nangutana ang Alferez kang Tarsilo.
—Tarsilo Alasigan.
—Unsa may gisaad ni Don Crisostomo kaninyo aron inyong sulungon ang kuwartel?
—Si Don Crisostomo wala gayud makigsulti kanamo.
—Ayaw pagbakak! Sa inyong panagsabut, kamd buut mobutho kanamo.
