Hapit na mobagting ang ikasiyám ka takna, miabut ang kura nga naluspad ug nagadíyong.
—Nagputí na lamang ang among mga mata sa pagpinaabut kanimo!— giingon siya sa Alferez.
—Palabihón ko unta ang dili pagtambong— mitubag si pa ri Salvi sa tingog mahinay, wala lamang magtagad sa mulo sa Alferez,— mangurog dayon ang akong kaugatan kon motambong akd sa mga buluhatdn nga sama niini.
—Sanglit wala may usang mianhi sa akong mga kauban kay dili man buut mobiyag kadiyot sa ilang katungdanan, gihunahuna ko nga ang imong pagtambong... Sayud na ikaw nga karong hapon manggikan sila.
—Si Ibarra ug ang Teniente mayor?
Ang Alferez mitudlo sa bilanggoan.
—Walo ka buok ang anaa diha— miingon;— kadtong Bruno namatay sa pagkatungang-gabii apan ang iyang gipahayag gisulat na.
Ang kura miyukbo kang Donya Consolacion, kinsa mibalus usa ka panghuy-ab ug usa ka aah!, ug unya milingkod sa dakiing siya ubus sa hulagway sa Hari.
—Makahimo na kita pagsugod!— matud niya.
—Kuhaa ninyo kadtong duha nga atua sa sipo— misugo ang Alferez sa tingog nga gipaninguha niyang mainggit paminawon, ug, human molingi sa kura, mipadayon pagsulti nga gilain na ang tingog:
—Gipanulod sa sipo ang ilang mga bitiis sinal-angan ug tagurha ka lungag.
Kadtong wala masayud unsay ginganlan ug ipo ingnon namo nga kini mady usa ka galamitdn sa pagsakit nga masaydn uyamut. Ang mga lungag asa ipanulod ang mga bitiis sa mga dinakpan may giblang tagsa ka dangaw, kapin kun kulang; kon lak-abon ang duha ka lungag, ang bilangguon mabikangkang pagayo> panakitan uyamut sa mga pikitan ug ang iyang mga paa mabingat ug tunga sa dupa: dili makamatay dihadiha, sumala sa mahunahuna.
Ang magbalantay sa bilanggoan, inubanan ug upat ka sundalo.migabling sa trangka nga puthaw ug gibuksan niya ang ganghaan. Baho nga makapasuka, inubanan sa hangin nga umog
— 476 —
