mopasilong sa maayong landong, makakaplag gayud maayong
sandiganan.¹
—Na... nabalit-ad kana, inday!— mibadlong ang doktor.
Taudtaud na nga si Donya Victorina buut gayud manigingon pagsulti sa mga Andaluz2 pinaagi sa dili paglitok sa titik nga d ug paglitok sa titik nga sama sa z, ug niining hunahunaa dili gayud siya patutos. Tapat kuhaon ang iyang tagabong nga dili siya pabiyaon niadtong hunahunaa.
—Oo,— mipadayon pagsulti nga nagahisgot kang Ibarra;— kanang tawhana angayan gayud nga silotan; sa unang pagpakakita ko kaniya, daan gayud akong miingon: kini maoy usa ka pilibustiro. ’ Unsa may gisulti kanimo sa Hcncral, primo?
Unsa may gisulti mo kaniya bahin kang Ibarra?1 Ug sa pagtan-aw niya nga si Linares wala motubag dayon, mipadayon pagsulti nga miatubang kang Kapitan Tiyago.
—Tuhoi ako nga kon si Ibarra silotan sa kamatayon, sumala sa takus mapaabut, kana mahimo tungud sa akong igagaw.*
—Senyora! senyora!— miing6n si Linares agig tutol sa gisulti ni Donya Victorina.
Apan siya wala hatagig panahon mini.
—Ay, yagka-diplornatico mo na karon! Sayud kami nga ikaw maoy magtatambag sa Kapitan Hcneral, nga dili gayud makigbulag kanimo... Ah, Clarita, nalipay ako uyamut nga nakakita kanimo!*
Nahitungha si Maria Clara nga luspad gihapon bisan maaarang-arang na sa iyang sakit. Ang tag-as niyang buhok gibugkos sa usa ka sintas nga sida nga may pagkatagumon. Miyukbo siya nga daw naulaw, mipahiyum nga masulub on ug miduol kang Donya Victorina aron paghalok sumala sa nabatasan.
Human sa mga pangomusta ug uban pang mga pulong
(1) Nal, como ezimos: el quo a buena zombra ze acobija, buen palo ze le arrima.</small
(2) Taga-Andalucia, Espanya. — P. sa Taghubad.
(1) Zi, anadia hablando de Ibarra; eze lo tenia muy merezio; yo ya lo ija cuando le vi la primera vez: ezte ez un filibustero. Que te ijo a ti, primo, el General? Que la haz icho, que noticiaz le izte e Ibarra?
(2) Creame uzte, si le conenan a muelte, como ez e experar, zera por mi primo. (3) Ay que iplomatico te haz guerto. Zabemoz que erez el conzejero del General, que no puse vivir zin ti...Ah, Clarita, que placer e verte!
