Page:PL X de Montépin Żebraczka z pod kościoła Świętego Sulpicjusza.djvu/422

 Na północy wyspy Ducos, powstanie krajowców szerzyło się z zajadłą zaciekłością.
 Jakie były przyczyny tego zbuntowania się? Czy pochodziły one z wzrastającego ciągle zaboru im gruntów, na których poszukiwacze żył kruszczowych odkrywali nikiel i inne warstwy złotodajne? Lub też wynikało ono z innych powodów?
 Niechcąc zajmować się obszernie temi kwestyami, stwierdzimy jedynie fakta związane ściśle z naszym opowiadaniem.
 Morska piechota, wzmocniona zaopatrzonemi w broń zesłańcami, została zwróconą przeważnie na miejscowości zagrone przez zbuntowanych Kanaków.
 Rozpoczęły się walki z obu stron, dzikie, straszne, zacięte!
 Na początku, gdy jeszcze spokój panował na wyspie, wysłano kilku ludzi wraz podoficerem do przyjaznego, jak się zdawało plemienia Oebasów dla sprowadzenia robotników. Wszyscy ci nieszczęliwi wysłani, wymordowanymi a następnie i zjedzonymi zostali na uczcie potwornej, przez tych pożeraczów ciała ludzkiego.
 W osiem dni później, dwudziestu zołnierzy, dowodzonych przez porucznika, zostało nadzianemi na piki przez toż dzikie plemię, które podłożywszy ogień pod wysokie trawy, dało zginąć w płomieniach nieszczęśliwym.
 Koloniści walczyli z tą zaciekłą dziczą odważnie, nie kryjąc jednak przed zarządem, iż gdyby potrzebne posiłki na czas nie nadeszły, z trudnością by im przyszło ocalić swe życie.
 Koncessya na wydobywanie żył kruszczowych wznieciła, jak się zdaje, nienawiść w plemieniu „Dućbo“, dowodzonym przez przewódcę „Douima“.
 Francuz, koncessyonaryusz, protegowany przez zarząd wojskowy i dyrektora kolonii karnych, eksploatował te żyły złota i niklu pod firmą: „Piotr Delphis i spółka“.
 Ow Delphis zebrał szybko majątek w Nowej Kaledonii, dzięki niezmordowanej czynności, z jaką wyczerpywał grunta bogate w pokłady drogocennego minerału.
 Od roku 1860, zamieszkiwał on w Outbache wraz z ro-