Tie ĉi So Backheuser expresas espero e konfido ye la Lingva Komitato; ho ve! Il duras : Exemple, « La j, signo de multnombro, elparolata kiel mallonga i, estas por ni portugallingvanoj reala malfacilaĵo. Por ni, kiel cetere por preskaŭ ĉiuj okcidentanoj, la j estas ĉiam elparolata kiel nia j. Kial ni ne anstataŭigus ĝin per y aŭ per i? Jen estas propono. Ni, farante ĝin, povus aldoni, ke la j estas de longe tre malutila por la brazila propagando…… »
So Everard Backheuser konkludis propozante a la kongreso expresar a la Lingva Komitato deziro pri reformi « por simpligi, jen la gramatiko, jen la vortaro (Sic!) » (1a julio 1907).
La Kongreso, qua fondis Brazila Ligo Esperantista, votis la propozo di So Backheuser poke chanjita, pro timemeso rilate al la Lingva Komitato, tale ke on povus kredar, ke ol esas konservema rezolvo. On vidas, quala esas la vera senco di ca decido. Ol esis sendata a la Lingva Komitato, qua kredeble sepultis ol, kun multa altra, en la « oblivyeyo » di la Centra Oficejo, segun sa kustumo.
En Raporto pri literaturala konkurso (no 5), on rimarkas, inter la erori max ofta di la konkursanti : « mankon de akuzativo, trouzon kaj malbonuzon de akuzativo kun prepozicioj kaj verboj netransitivaj (esti) ». La praktiko do ligas su kun la teorio por kondamnar 1a akuzativo quale neutila, do malutila komplikajo di la linguo.
Ro, no 2 (febr. 1908). — Quankam ica jurnaleto esas konsakrata precipue a propagar sistemo di LI. a priori, tamen ni simpatias sincere ad ol en ca punto, ke ol esas apertata a la « libera diskutado ». Pro co ni (e nia lektanti) povas cherpar en ol interesanta informi ed opinioni, quin li ne povas trovar en la esperantista « ortodoxa » jurnali. Exemple, on trovas ca sentenco di nia malnuva samideano, So Geoghegan : « Quon ni bezonas, ne esas ortografiala reformo, sed alfabetala reformo »; So Herbert E. Boyce opinionas, ke « praktike, sorto de modernigita e simpligita Latino esas la maxbona LI., nam ol esus plu facile lernebla e memorigebla ».
So Jos. C. Martins « trovas kelka meriti en Esperanto, sed anke kelka difekti, qui devus esar remedyata, por ke la linguo esez facile lernebla e parolebla… Exemple, la vorto lingvo pro quo ne esas linguo? Kad ol ne esas plu facila ed anke plu proxima ye language, lengua, langage, lingua? Pro quo enduktar vorti quala kvar, kvankam, knabo e multa altri, en qui existas konsonanti sen vokali, e qui esas konseque malfacile artikulebla e komprenebla ?… Me pensas, ke omnu, tute egale kad il esas de Roma o de Mosku, trovas la vorti arbo, aprobo, arto ne malfacile artikulebla o skribebla, dum ke altra vorti quale knabo povas esar facila por iti, qui kustumas uzar dekduo de konsonanti po singla vokalo, sed ne por omnu generale. » Ni jam ricevis multa simila plendi de angle-parolanti. La skribanto adjuntas ica expliko : « Me ne deziras rejetar la linguo, sed me volus, ke la autoro di Esperanto facez tala reformo ». Nu, tala reformo esas nun facita, sed ne da l’ autoro di Esperanto.
