idealo. — Ni povos ya emendar la formi di kelka vorti (ni ja vicigis eskluzar per exkluzar) : sed ni exkluzis sisteme la kombinuro sc (sts !) mem interne la vorti, e konseque ni ne admisus esceno plu kam sceno. — Vintero, letero esas kontrala a la generala opiniono, e semblas « regresema » propozi.
Me propozas a l’Akademio du pronomi por la unesma persono singulara, to esas : mi e me, ed ankore du altra pronomi por la duesma persono singulara : tu e te. La pronomi mi e tu sempre uzesos por la kazo-subyekto, me e te por l’akuzativo e cetera kazi. Me judikas to tre utila, ne sole por exkluzar omna dubo pri la dicerno di la subyekto e di l’obyekto, sed anke por augmentar la belsoneso di nia linguo e por similigar ol ad altra lingui. En la frazo : Me tu amas, Tu me amas, on ne savas kad la subyekto esas me o tu. Me do preferas dicar : Mi te amas o Te mi amas ; ed en altra kazo : Tu me amas, o Me tu amas.
Laste me rimarkigas, ke ca duopla formo bonege adaptesas por verbi reflektiva : Mi lavas me, Tu lavas te ; o plu belsone : Mi me lavas, Tu te lavas.
Rimarko. — Segun la reguli di nia gramatiko, la frazi : me tu amas, tu me amas esas nule dusenca ; sed esas ankore plu klara dicar : me amas tu, tu amas me. — On vidas nula motivo por donar akuzativo specala (ne reguloza) a me e tu, prefere kam a la cetera personal pronomi.
So E. Ferrand questionas : Kad on ne povas dicar : la meo, la tuo, e c. ? — Yes, on povas dicar to en tre generala kazo, e se nula dusenceso esas timenda. Sed esas sempre plu klara e plu sekura dicar : la meajo, la tuajo (t. e. la kozo mea, tua) ; dum ke la meo, tuo povas (e semblas prefere) indikar persono : l’amiko mea, la spozo mea, e c.
On questionos forsan, kad la meo ne signifikas : F. le moi, D. das Ich ; e lor la mei signifikus : F. les moi. Sed por ta teknikala uzo (filozofiala), on adoptos probable ego, radiko di ego-ismo, ‑isto, ed on dicos : la ego, plur. : la egoi. E to esas logikala, nam on povas parolar pri la ego di me, di tu, e c. Forsan on povus dicar anke : la ipso, segun E. the self ; plur. : la ipsi.
En Progreso No 24, p. 715, dicesas, ke esas facila supresar omna ambigueso en frazi quale : La mère de mon ami, auquel j’ai parlé, e : la mère de mon ami, à laquelle j’ai parlé ; tradukante :
