AN SEAĊTṀAḊ RAḊARC.
Cliaṫán sléiḃe. Tig beirt de’n tsluaġ isteaċ, duine ó gaċ taoḃ.
An ċéad ḟear.—Haló! Cé hé ṫusa?
An dara fea.—Mise me féin, agus cé hé ṫusa?
An ċéad ḟear.—An deaṁan an dóiċ liom go ḃfeadar cé hé me féin ná cé hé aoinne eile! Ceocu soir nó siar atá ár n‑aġaiḋ?
An dara fear.—Ní hí sin an ċeisd aċ ceocu ó ṫuaiḋ nó ó ḋeas atá ár n‑aġaiḋ? Ní féidir liom a ḋéanaṁ amaċ cá ḃfuilim ag gaḃáil.
An ċéad ḟear.—Is maiṫ an ḃail ort ná fuil a ḟios ag Méiḃ tu ḃeiṫ ag gluaiseaċt mar sin ar seaċrán. Dá mbeaḋ a ḟios aici ba ġearr go múinfeaḋ sí ḋuit cé hé ṫu.
An dara fear.—Ní ḟeadar an tsaoġal cad ’tá orm. Measaim gus ġaḃas an bóṫar so seaċt n‑uaire ó ṁaidean!
An ċéad ḟear.—Ní ḟéadfá an bóṫar so do ġaḃáil i n‑aonċor ó ṁaidean i gan ḟios doṁsa. Táim ag gaḃáil an ḃoṫair seo ó ṁaidean, ag fille ’s ag aiṫḟille air, agus ní ḟeaca ṫusa go dtí an neómat so. Cad as tu, le d’ ṫoil?
An dara fear.—Ó ċois Leaṁna sa Ṁuṁain. Agus dá mbeinn ann arís ní ṫiocfainn as. Tar éis a tuigtear gaċ beart.
An ċéad ḟear.—Aililiú! Caṫin a ḃeiḋ ḃur ndeire aneas?
An dara fear.—Nuair a ḃeiḋ ár n‑aġaiḋ ó ḋeas.
An ċéad ḟear.—Oċón! Is deisḃéalaċ an duine ṫu! Ní ḟeaca riaṁ Muiṁneaċ aċ deisḃéalaċ.
