An kamposantero nahakahiyom.
—Waray na didto an minatay! — binmaton bin baga sugad hin waray la kaalantad.
—Ano an imo siring?
—Ta!— namulong an tawo hin dapit pagtiaw; —may iginlubong ko na dida nga babayi, may usa na kasimana.
—Ano ka, buang? — nagpakiana an suruguon nga lagas; —Waray pa ngani usa katuig tikang adto iginlulubong!
—Asya na! Maiha na nga mga bulan nga akon ginbubukad. An padi nga dako in nagsugo ha akon nga bukaron ngan dad’on ngadto han panlubnganan han kainsikan. Kundi, tungod kay an lungon mabug-at ngan hadto nga gab-i mauran. . . (2)
An tawo waray pakatapos han ginyayakan; inmisol han pakasiplat han paras ni Crisostomo nga hinmamlag ha iya ngan kinaptan hiya dida han duha nga butkon ngan pag-uy-ugon hiya.
—Ngan imo ginbukad? — nagpakiana an batan’on, haros diri mahaasoy an pangisog.
—Ayaw kasina, senyor, — nagbaton an parapanlubong, nakurog ngan ginduduas; —waray ko gad iglubong didto han kanan kainsikan. Gabay malumos ngan diri hatampo han kainsikan! nganakon pa, dagos ko huluga han minatay ngadto ha tubig.
Dinun’an ni Ibarra an tawo dida ha sugbong ngan siplatan hin usa nga siplat nga diri sadang mahiasoy.
—Ikaw usa la nga waray sarabutan!— nagsiring, katapos, ngan gumawas hin madagmit dida han panlubnganan, gintara la an mga tulan, mga lubnganan, mga krus, sugad hin usa nga tuyaw.
An kamposantero nagkaraham han iya butkon ngan magyinambaton:
—Kaguol pagmangnuan hinin kamiminatyan ! Gindabal ako han padi nga dako kay han masakit ako tinmugot ako hin papaglubong dinhi; yana gutiay la ako piulan ha butkon hini nga tawo kay akon ginbukad. Kitaa la hini nga kakatsilaan! Ngan haiiwas pa ako dinhi hinin akon katungdanan.
Madagmit an pitad ni Ibarra ngan harayo an paniplat; an lagas nga suruguon nahasusunod ha iya, nagtitinuok.
Nag-iikaturunod na an adlaw; magdakmol nga dampog nakakatabon han langit dapit ha may Sidlangan; usa
