CATI LÍN A ÉÓ Marcus Crassus a ċuir é féin ag triaLl ar ĊatiLína ċun a ráḋ leis gan aon sgannra ḃeiṫ air i DTAOḂ Lentulus agus Cetégus agus tuilLe de Luċt na cóṁċeilge ḃeiṫ gaḃṫa. Gur ḃ’ aṁLaiḋ ba ċeart do’n ní sin é ḃrostú ċun na caṫaraċ i dtreó go gcuirfaḋ sé misneaċ aigne ar an gcuid eiLe agus go mba ṡaoráidiġe a taḃarfí iad-san ó ḃaoġal. Aċ nuair a ḋ’ainimniġ TarAuinius Crassus, an fear san a ḃí ċóṁ h-uasaL, ċóṁ saiḋḃir, ĊóṀ creideaṁnaċ, duḃairt a lán nár ḃ’ḟéidir an sgéal a ċreideaṁaint. Agus ḃí daoine agus, bíoḋ gur ṁeasadar gur ḃ’ ḟíor é, do ṫuigeadar gur ḃ’fearr duine ċóṁ cóṁaċtaċ do ġlacaḋ go réiḋ ’ná fearg do Ċur air, i n-a Leiṫéid d’am. Ḃí a lán acu san a ḃí fé Ċomaoine ag Crassus agus do Laḃradar go h-árd agus duḃradas gur ċeart an sgéal do ṫaḃairt os cóṁair na seanaide. Ar ċóṁairle Ċiceró do cruinniġeaḋ seanaid Líonṁar agus do cineaḋ go raiḃ crot an éiṫiġ ar an eóLus a ḃí taḃarṫa uaiḋ ag TarAuinius, agus go gcaiṫfí é ċimeád i ngeiṁLiḃ agus gan Leogaint dó a ṫuilLe do ráḋ mara neósfaḋ sé cé ċuir suas é ċun a leiṫéid de ḃréig a ḋ’innsint. Ḃí daoine an uair sin a ṁeas gur ḃ’ é P. Autrónius do ċúm agus do ċeap an gnó san, i dtreó, nuair a curfí ar Ċrassus an ċoir, agus nuair a ḃeaḋ sé sa ċontaḃairt ċéadna ’n-a raiḃ an ċuid eiLe, gur ḋóiċíde go dtaḃarfaḋ a ċóṁaċt-san an ċuid eile saor. Duḃairt tuiLle gur ḃ’é Ciceró féin a Ċuir TarAuinius suas Ċuige, Le h-eagLa go ndéanfaḋ Crassus, mar ba ġnáṫ Leis, na cuirpṫiġ do ĠLACAḊ fé n-a ċomairce agus go gcuirfaḋ sé an stát tré n-a ċéile. D’airiġeas-sa, ’n-a
