- 275
—May mga tulisan ba?...
—Wala, ondo, wala: pulos da mga estudiyante. Si Basilio hiulian sa iyang kalisang.
—Unsa man diay ang nahitabo? — Nangahas sa pagpangutana.
—May hipanghikit-an nga mga paskin nga mahagiton kaayo sa kagubot, wala ka ba diay manghibalo?
—Diin man?
—Sa Universidad.
—Mao ra diay kana?
—P. — unsa pa may imong pangitaon? — Nangutana ang magtutoon nga daw nagalagot; — ang mga paskin gipasangil sa mga estudyante nga nahisakop sa katiguman apan, hilom!
Nagapadulong kanila ang magtutoon sa Patologia[1] usa ka tawo nga ang nawong labi pang angayng sakristanon kay sa himoong mananambal.
Gihimong magtutuon gumikan lamang sa makagagahum uyamot nga kabubut-on sa Pangabaga sa Universidad, sa walay popangayog kabantug ug kalig-unan sa iyang pagkamananambal, kon dili ang pagkaitoy da niya sa mga prayle, gibantug nga maoy usa ka tiktik ug usa ka tabian sa mga magtutoon sa Universidad.
Ang unang magtutoun mibalos kaniya sa pagyango sa dakung kabugnaw, ug mikidhat kang Basilio nga gisultihan sa kusog nga tingog:
—Nahibalo na ako nga si Kapitan Tiago nagapanimaho na nga minatay; ang mga uwak ug mga manaol nanuaw na kaniya.
Ug misulod sa sala sa mga magtutoon.
Wala na kaayo hikulbai, si Basilio nagsusisusi sa mga lain pang balita. Ang tanan nga iyang hibaw-an mao nga may hipanghikit-an nga mga paskin sa pultahan sa Universidad mga paskin nga gipapakpak sa Pangabaga aron sa pagpadala sa Gobiyerno Sibil. Gisugilon nga ang maong mga paskin puno sa mga hulga, pamunggot sa liog, nga sudlon ang Manila ug uban pang pangandak.
Mahitungod ning hitaboa ang mga estudyante nagabalaybalay sa ilang hunahuna mahitungod sa mga hitabo. Ang mga
- ↑ Usa ka bah in sa pagpanambal nga nagatoon sa mga saint.
