320
mayng balay nga nipa, nga gi-alimahan sa mga sundalo nga nagkabayo aron pagpadasmag sa mga tag-iya kon ugaling managpanukol; daghan ang nanaghilak ug daghan ang nanagpanghayhay apan ang nahitabo kutob da dinha. Ang makisusi, uban kanila si Simoun, nanagpangadto aron pagtan-aw sa mga wala nay gipuy-an, nanagsuroysuroy nga wa lang mabalaka ug nag-ingon hinoon nga sukad niadto, mahikatulog na sila sa dakung kalinaw.
Sa naghinapos na ang Abril, sa diha nga gihikalimtan na ang tanang kakulba, sa Manila usa da ka hitabo ang ginahisgutan. Mao ang pangilin nga pagahimoon ni Don Timoteo Pelaez tungod sa kasal sa iyang anak nga tungod sa pagkamakiangayon sa Heneral misugot nga himoon siyang padrino. Ginaingon nga si Simoun maoy naghikay niana. Ang Kasai pagahimoon sa kulang na lag duha ka adlaw . sa paggikan sa Heneral; kini magapasidungog sa balay ug muhatag gasa sa pamanhon. Nadungog nga ang Maghihiyas nga Simoun mosabwag sa magdahili nga mga brilyante, magasabulak ug pila ka hakgom nga mutya, nga ipahinungod sa anak sa iyang komboya ug nga, tungod kay dili man siya makahimo paghatag pangilin sa iyang balay tungod kay wa man siya kaugalingon ug tungod kay siya ulitawo man nga hamtong magapahimulos siya sa higayon aron pagpahikugang sa lungsod nga pilipinhon niadtong mabinationg panamilit. Ang tibuok Manila nangandam aron sila pagadapiton; mao pa kadtoy pagturok kanila sa labihang kahingawa gumikan sa kahadlok basin dili sila hinumduman pagdapit. Nanaglalis sa pagkahigala nga maayo ni Simoun, ug daghang mga bana, pinugos sa ilang mga asawa, nanagpamalit daghang puthaw ug mga sin aron lamang sila rnahigala ni Don Timoteo Pelaez.
